argia.eus
INPRIMATU
Varias superficies
Iker Barandiaran @IkerBarandiara 2024ko otsailaren 08a

Pálpebras
Xabi San Sebastián
Orella, 2023

-----------------------------------------------------

Sempre pensei que este músico e creador donostiarra nunca conseguiu o lugar ou a atención que merece. Pero, aínda que non sexa así, quédannos as súas cancións, porque aí están. Porque ten algo especial, ou máis que unha cousa, que o pon de manifesto, e con iso o seu valor para sempre avanzar.

Hai tempo que me fascinou Onte son o canto redondo e grazas a esa peza coñecino. Máis tarde descubrín que antes de actuar en solitario tiña unha traxectoria nas costas co grupo Praza do Xeo, o proxecto Alboka e outras iniciativas no ámbito folk.

E é que, ademais de ser unha voz fermosa e distintiva, ten capacidade para escribir melodías elaboradas que entran e quedan. E, grazas ao apreso e vivido, ten moitas diferenzas: Xabi rockeiro, Xabi, amante do folk vasco, Xabi, máis escuro, así como a habilidade de facer súas todas estas influencias e de arranxar as cancións cos traxes máis elegantes. Na súa contra (non na miña opinión) pódese argumentar que a música pode situarse nalgún lugar.

Doutra banda, sempre soubo reunirse con músicos extraordinarios, e tampouco fixo o contrario no seu traballo: Karlos Aranzegi, Nando Neira, Quico Pugés, Arkaitz Miner… Que tempo e vestimenta dan ás cancións!

É o seu quinto longo traballo en solitario e pode viaxar (a gusto) polo dez temas: Ninguén difunde elegantemente o traballo. Entzun ten unha bela melodía e unha marca de San Sebastián con salpicaduras de folk irlandés. En Konpai salta case de memoria á kupela de Dubliners e McGowan. Os ronseis na area é unha popa con traxes folk que vai crecendo. Xabi vén vestido en Andresi Zimmerman. As liñas descontinuas son borrosas e suaves pero penetrantes, unha delas. O brillo dos nosos ollos é a arte dos cantantes vascos de 1970. As ovellas famentas son ovellas negras e enroladas, máis guitarreras, crúas e americanas, pero insólitas, grandes. Os nosos ceos ou Lete?. Por último, Jantzi é un pop-rock para o deleite do venres pola noite cun toque de luz americana.