Herbert realizou unha edición privada de 2.000 exemplares da súa novela para distribuíla entre os seus subscritores ingleses. En 1932, dous anos despois da morte de
D. H. Lawrence, en Inglaterra, publicaron unha versión adaptada, permitida pero moi censurada, que aínda non fose aceptada polo autor se aínda existise, segundo escribiu entón o xornalista Gerald Gould, “porque lle quitaron pasaxes de enorme importancia psicolóxica para o escritor”.

En 1959 entra en vigor en Inglaterra a Lei de Publicacións Obscenas. A nova lei penalizaba co cárcere a publicación de obras que se consideraban lícitas, pero tamén recollía a condición para evitar a sanción de que a obra fose un valor literario. Utilizando a físgoa, a editorial Penguin fixo entón unha arriscada aposta: publicar a terceira versión do amante de Lady Chatterley, que o autor consideraba máis redonda. Ademais da pena de prisión, o xogo estaba cheo de diñeiro, xa que os editores prepararon 200.000 exemplares –nunha imprenta atípica, tras a negativa da imprenta que utilizaba– e contrataron un nutrido grupo de avogados. Segundo diversas fontes, a editora Allan Lane provocou o xuízo cando acudiu directamente á fiscalía con varios exemplares. Aínda que Penguin non confirmou este detalle, é evidente que foron e conseguírono, xa que a publicación foi xulgada en 1960.

Á espera da sentenza, tiñan polo menos unha campaña de mercadotecnia, porque o escándalo estaba en todos os xornais e en todas as bocas. Nun momento dado, o fiscal xeral Mervyn Griffith-Jones preguntou aos membros do xurado: “Gustaríalles ler este libro as vosas esposas ou marabillosas?”. E ao final contestáronlle como non quería nin esperaba, porque o 2 de novembro de 1960 os editores foron declarados inocentes. Nun só día esgotouse a edición de 200.000 exemplares, que no próximos tres meses venderían tres millóns de libros.

A editorial beneficiouse economicamente desta xogada, pero o rendemento cultural foi máis notable, segundo o avogado Geoffrey Robertson, “Non hai unha sentenza que teña tal impacto social na historia británica”. A partir de entón a censura acougouse moito e, cumprindo o pesadelo do fiscal, as esposas e os milagres tiveron a oportunidade de ler obras de gran valor que antes se consideraban luxuriosas.