Máscaras, máscaras, máscara, heroe humilde desta pandemia, outros protagonistas en comparación coas estrelas, xel, distancia social, vacina, vítima silenciosa desta crise global, salvaches vidas dez, cen, mil, quen merece a pena a rúa, un batido de aplausos, non seguir buscando, a xente estaría enferma, na UCI, morta, sen ti síntome na rúa con tanta roupa, sen mocos, sen mocos, sen mocos, sen mocos, sen mocos, coa cabeza, coa cabeza, coa cabeza, coa cabeza..

A máscara, a máscara, a máscara, por que tantos conflitos che asaltan. Dores, Miren, Gaizka, a xente falando mal de ti, gritando, gritando, que non sufriches, sufrindo, si como ajoarriero, si como xaxún, piñones, en silencio sempre, un a un, palpitando, digas todas as homenaxes, non te gastes, muerles.

A máscara, a máscara, a máscara, a oda, acabaron por facerlle, velaquí que xa non valía a pena, si, fai un momento, que é a ingratitud, deixemos a comodidade, pasemos á acción, todo o mundo acórdase dos mortos, enfermos, confinados, o trapo que nos libera do virus, usámolo e tirámolo á pila de porcos, con frecuencia sucia, con frecuencia marrón, con moita máis amarela;