En Navarra, o cambio político notouse no goberno, pero a nivel similar cambiaron os concellos e os concellos; e na federación que os reúne predominan os concellos euskaltzales. Non podo esquecer a emoción que me produciu escoitar na radio ao alcalde de Tudela –Ezkerrakoa– en eúscaro.

Na Comunidade Autónoma Vasca produciuse un amplo acordo político ao redor de EUDEL, así como para acordar a lei municipal. Neste caso, é de destacar que se reforzou o compromiso a favor do eúscaro tanto na lei como no colexio.

E en Iparralde a inmensa maioría dos concellos xa aprobou o seu colexio, que tamén terá competencias en política lingüística. No caso de que non se equivoque, porase en marcha co novo ano e espéraselle un bonito orzamento.

Así as cousas, creo que temos a man a posibilidade de organizar o pobo do eúscaro desde o ámbito municipal. A colaboración entre os Colexios Municipais é normal e as leis xerais admiten facilmente a xestión de bens comúns inmateriais –cultura e lingua–. Neste sentido, se fose posible na lexislación europea. E a vontade de nós? En que está o eúscaro?

Nos últimos anos sucedéronse moitas reflexións en torno ao eúscaro. O proceso de revitalización chegou a unha encrucillada, polo que os responsables de Euskaltzaindia puxéronse a bailar. Foi significativo o percorrido que realizou o documento Revise e reaprende pobo a pobo, ou a difusión que tivo a proposta Elefanta ikusi de Patxi Saez, tanto na rede como noutros lugares.

Creo que o resultado máis rotundo até agora é o que acaba de aprobar o Consello Asesor do Eúscaro da HPS por unanimidade e ilusión. documento. Diría que aí están os conceptos e a visión da política lingüística do futuro, aí está o tronco da tarefa.

Outras dúas iniciativas destacables: a primeira, liderada por Eusko Ikaskuntza, traballa co horizonte de dous anos. Aínda que está nos seus comezos, está cheo de ambición e de novidade, e hai que seguir. O segundo é o proceso de participación que iniciamos na Deputación de Gipuzkoa coas entidades sociais do eúscaro. “Que temos que facer para ser máis eficientes de forma diferente?”, preguntámonos e fixemos un esforzo especial para innovar tamén en metodoloxía. Percibín ilusión no proceso, disposición a reinventar a actividade dos axentes; e chamoume a atención a baixa cotización dalgunhas das perspectivas que até hai pouco dominaban.

En definitiva, existe a posibilidade de articular o pobo do eúscaro a través dos colexios municipais, e estase consolidando a vontade de emprender novos camiños e formas no mundo do eúscaro.

E reforzando o pobo do eúscaro, estariamos a dar un salto no proceso de revitalización e a comunidade de falantes sería máis eficaz á hora de tomar decisións xerais.