Cando os usurbildarras anunciaron que os que non gobernen no pobo traerían o caos, que a rúa o enchería de ratas, que ese sistema de recollida de residuos afundiría o pobo de débeda, foron algunhas das perlas que despegaron sen silenciar, especialmente os primeiros meses de funcionamento. Logo veu Hernani. De forma similar aquí, cando se pensaba que nesa época aínda existían os de Hamaikabat, agregóuselles que moitos hernaniarras tiñan atrapados na trampa porque deixaban os seus restos en Astigarraga. A normalidade das rutinas habíase evaporado, ao parecer. En Oiartzun, no barrio, a auga xa se puxo en marcha con relativa calma. Durante este tempo, non foron poucos os que contribuíron a que os esforzos de información de Zero Zabor ábranse camiño. Pero sobre todo son os habitantes destes pobos os que están satisfeitos coa idoneidade do sistema, tal e como reflicten as enquisas específicas realizadas. Agora correspóndelle a Gipuzkoa demostrar claramente que é posible outra organización, que podemos vivir nun mundo sen incineradora. Tamén nos chegou o eco a Lapurdi.