Que inspiración atopastes en Durana? Non fai falta ir a EEUU para conseguir un son bruto?

A inspiración xurdiu nun quince metros cadrados, e o estudo Duranetxe converteuse nun oasis inesperado. Co técnico Urko Aranburu pódese conseguir un son sucio en calquera lugar; estamos contentos.

Que é o que admirades de Dalton Trumbo? Hai algo parecido aquí?

Chámanos a atención a persecución que sufriu Trumbo. Foi encarcerado e desterrado na caza de bruxas contra o comunismo, e do exilio, con alcumes, gañou un par de Óscar. Sen ir tan lonxe, Sarri, Antza, Xastre… poderiamos utilizar calquera outra maldición. A caza de bruxas non cesa aquí.

Opinión. Facedes cancións e música para vós?

Facemos o que nos gusta, sen mirar a ninguén. Pero logo recóllense as opinións. É unha afección dos xubilados e amantes da música. A autocrítica, con todo, non a facemos sobre o que outros dixeron.

Si o Niágara tampouco nos salpicase, por que somos capaces de movernos?

A xente, en xeral, tende a participar só nas cousas que lle fan sentirse grande, sexa un concerto ou un festival. A gravidade moitas veces non ten nada que ver co impulso á mobilización.

A mesa do tres reis. De cando en vez reivindícase a mitoloxía e o paganismo; pero, paradoxalmente, O seu ta gar nunca reivindicou o montañismo, e vós si. Que dicides?

Reflectimos a imposibilidade e a necesidade de camiñar sempre costa arriba. Debuxamos unha paraxe mística subindo a montaña, é unha viaxe a través da nosa personalidade e natureza, e a medida que avanza queda a nada detrás; dá unha vertixe, e andamos á deriva, e retrocedemos dúas cada paso. Non podemos adiviñar o que fomos e, con todo, seguimos existindo. Somos o mito.