Na época das grandes infraestruturas, son as estradas secundarias o único espazo natural que nos queda?
Si. As grandes infraestruturas conducirannos ao camiño do inferno. Son vergoñosos todos os proxectos tremendos que queren facer en nome do progreso. Nas estradas secundarias aínda se pode ver xente que fai autostop, iso é magnífico.

“Yonkees da ignorancia, novas xubilados...”. Desde que o grupo Anger publicase Biluztu, apenas ouvín discos críticos. Parabén!
A crítica é necesaria. Parece que aos mozos cústalles desengancharse das redes sociais e mergullarse no ambiente da rúa. A autocrítica tamén é necesaria, porque nós tamén temos dentro do sistema capitalista.

A música xa non pode cambiar nada e menos provocalo. Hai algunha posibilidade coas palabras?
As palabras teñen unha gran importancia. Nós non poderiamos facer música instrumental. A nosa mellor arma é a ironía. A sociedade é tan estúpida, tan irritada coa ironía, que aí está o poder das palabras.

Pode cambiar algo o punk e Oi!Si
un cree de corazón nos seus proxectos, as cousas poden cambiar. O maior problema do Punk ou Oi é que hai demasiadas fotocopias en lugar de sacarse a propia identidade. O punk converteuse nunha gran mentira. Non sabemos o que é o punk, pero si o que non é: os fins de semana beber grandes kalimotxos, insultar ás vellas e destruír os gaztetxes. A xente que actúa así perdeu o seu significado, a súa esencia.

É a salvación un folk como Fiachras e Bizardunak?
Gústanos pero non o vemos como unha salvación. A salvación do rock and roll sería empezar de novo desde cero, porque hai demasiados mitos e bobadas. Por exemplo, no BBK Live os banqueiros subvencionan o rock and roll.