Donostia-San Sebastián é coñecida pola maioría dos vascos, xa que foi a capital máis turística de Hego Euskal Herria durante séculos, xa que alí acudían a bañarse os aristócratas e políticos coñecidos da zona cando se inventou o propio turismo.
Pero nesta ocasión, propómosvos mirar Donostia con outros ollos, xa que queremos seguirvos as pegadas de dous personaxes que deu esta cidade: Katalina Erauso naceu no século XVI e Katalina Eleizegi, nacida a finais do século XIX.O último traballo da escritora vasca Katalina
Eleizegi está baseado na biografía de Katalina Erauso, ambas as nadas en Donostia e que se foron a vivir alí para continuar coa súa vida. Comezaremos, pois, a facer un percorrido histórico-literario, primeiro por estas páxinas e logo por San Sebastián.
Do Antigo ao mundo
Catalina Erauso é coñecida como “soldado de molla”. Aos 4 anos a súa familia meteulle no convento e alí quedou até os 15. Entón escapouse, facendo das súas roupas de monxa unha vestimenta de criado coa axuda da súa agulla.
O noso percorrido histórico comeza desde este convento, coñecido como Palacio Miramar, no barrio do Antigo. Alí estaba o convento de Erauso, hai cinco séculos. Pero entón non se vía mar algún, porque tiñan un muro alto que impedía facelo.
O mar foi moi importante para estes dous personaxes. Erauso foi no mar a coñecer “Mundu berria” e foi o primeiro traballo de Eleizegi en Garbiñe (1916). Con todo, foi o seu último traballo en Kateride de Erauso (1962), pero a protagonista dinos que para cumprir o seu soño ten que ir “máis aló do mar”. Si achegámonos ao mar desde o Palacio de Miramar atoparémonos co busto de Catalina de Erauso no actual parque.
Agora dirixímonos á Universidade para conseguir un medio de transporte que nos facilite o percorrido na zona de préstamo de bicicletas (dbizi). Ao finalizar a avenida Zumalakarregi tomaremos o paseo da Cuncha sobre a bicicleta enchendo os pulmóns co cheiro do mar até A Perla. Aparcaremos alí e achegarémonos andando á nosa próxima parada.
En busca das pegadas da obra de Eleizegi
Ao chegar a Artzain Onera pola rúa San Martín, penetrarémonos no Koldo Mitxelena Kulturunea que hai detrás deste para coñecer os dous primeiros traballos de Katalina Eleizegi: Garbiñe (1916) e Loreti (1918). Ademais, o autor ten nos seus micrófonas copias da súa primeira obra que escribiu a man para os actores.
Son moi curiosos os carteis e manuscritos que teñen nas microfichas, entre outros, os apuntamentos para os que se encargaban da caracterización dos actores (“notas de barbaría”). Nestas notas describe con detalle o aspecto dos personaxes da obra, debullando as emocións e sentimentos que deben transmitir, mostra da súa variada linguaxe.
Saímos da biblioteca e buscaremos a bicicleta. Katalina Eleizegi naceu na avenida da Liberdade que queda á nosa dereita antes de chegar aos xardíns de Alderdi Eder, no piso 4 do portal 14. E iso foi o que buscaba no seu último traballo Katalina Erauso ao ir a América: a liberdade. Ser dono da súa propia vida.
O eco dos aplausos da primeira
Deixamos a bicicleta no Boulevard e dirixímonos ao Teatro Principal, situado na rúa principal da Parte Vella. Foi representada en 1917, 1918, 1923, 1924, 1928, 1929 e 1935 por Garbiñe e en 1918, 1919 e 1920 por Loreti. Naquela época había moita xente que ía ver teatro nas Festas Vascas, e as dúas primeiras de Eleizegi foron das máis vistas e representadas.
Cruzamos a Parte Vella para ir ver a igrexa de San Vicente. Alí está o certificado de nacemento de Erauso. Aproveitaremos para xantar nalgún bar da zona. Ao finalizar, iremos en bicicleta xunto ao río Urumea e atravesaremos a ponte de Santa Catalina. Subiremos por Iztueta e desde o paseo do Duque de Mandas chegaremos á rúa Tejeria de Egia, onde hoxe comeremos no bar Garraxi, un dos restaurantes vegetarianos máis coñecidos de Donostia.
Despois do café subiremos andando pola rúa Ametzagaina até o cemiterio de Polloe. Alí atópase a tumba de Eleizegi, no camiño da dereita, a 324. O autor atópase baixo o nome de “Familia Eleizegi-Maiz”, coincidindo coa súa familia.
Volveremos en bicicleta até a ponte de Santa Catalina e cruzando o Urumea dirixirémonos á praza Pío XII de Amara para finalizar este percorrido e deixar a bicicleta que tomamos en préstamo.
En busca dunha nova vida
Katalina Erauso viaxou por Vitoria e Estella antes de cruzar o Atlántico e Katalina Eleizegi foi a Burgos a estudar maxisterio, percorreu moitos pobos de Gipuzkoa e Navarra e pasou a segunda parte da súa vida en Estella ata que morreu alí aos 74 anos.
A próxima vez que cheguemos á rúa Katalina Erauso de Amara de Donostia ou pasemos pola rúa Katalina Eleizegi, xunto ao parque de Aiete, coñeceremos mellor aos personaxes que designan estas rúas e lembrarannos esta excursión en bicicleta.