A menos dun ano para abandonar este mundo, Franz Kafka coñeceu a unha nena que paseaba polo parque de Stegliz de Berlín. Choraba a bágoa viva cando viu por primeira vez a este neno autor de obras inesquecibles como o Proceso, o Castelo, América... Kafka tratou de cortar o torrente das súas bágoas e preguntoulle si perdeuse. A inxenua resposta do neno deixou atónito a Miguel Strogoff, que perdera o boneco, non a el. E de novo botouse a chorar. Para tranquilizar ao neno, Kafka inventou unha curiosa historia: o boneco non se perdeu, fora a facer unha viaxe e o neno recibiría enseguida as cartas que lle enviou.