Un pobo sen estado
- Viena 1815. Tras as interminables guerras do século XVIII, o mapa de Europa foi redibujado polos reunidos no Congreso de Viena. A negociación entre Prusia e Holanda non foi fácil. Aínda que a nova fronteira estaba a ser acordada con bastante celeridade, ao chegar á zona de Moresnet comezaron os enfrontamentos.
Vieille Montagneko meatzeaVieille Montagneko meatzea
Alí estaba a mina de zinc de Vieille Montagne e os dous querían, pero para que o conflito non se desmoronara non foi por fin para ninguén. Moresnet atopábase actualmente a sete quilómetros da fronteira entre Alemaña, Bélxica e os Países Baixos. Tiña só unha superficie de 3,5 quilómetros cadrados, pero durante un longo século foi un territorio neutro, sen dono nin xurisdición definida, en pleno centro de Europa pero fóra do mapa dos estados europeos.
A mina foi inicialmente xestionada por representantes de ambos os reinos. Pero pronto se formou no país unha especie de pequeno goberno. A recadación de impostos e a execución das leis era imposible, porque non había impostos nin leis. Elixían a que máis lles conviña. Nunha delas tomaban unha norma holandesa, unha lei prusiana na outra, as dúas abandonábana e volvíanse a marchar… Unha situación que traía grandes problemas de administración, pero tamén vantaxes económicas. A tarifa de importación non se podía aplicar e Moresnet converteuse nun paraíso fiscal. Os seus 3.000 habitantes enriquecéronse rapidamente.
Pero 70 anos despois da aplicación da decisión do Congreso de Viena, todas as reservas da mina de Vieille Montagne esgotáronse. Os aldeáns negáronse a abandonar o trevo e a alternativa púxose en marcha enseguida: abriron casinos, casas de putas e destilerías que facían xenebra barata, e organizaron un servizo de correo libre que non controlaba absolutamente nada os seus contidos.
Coa Primeira Guerra Mundial, Moresnet deixou de ser un territorio neutral. Acabouse o paraíso da prostitución, o xogo, o alcol barato, o contrabando e a espionaxe. Ao comezo da guerra, Alemaña ocupou o terreo neutral, pero o Tratado de Versalles concedeullo a Bélxica. Durante a Segunda Guerra Mundial, en 1944, foi ocupada de novo por Alemaña; con todo, terminada a guerra, foi devolta a Bélxica. Pero Moresnet xa non tiña habitantes. Despois das primeiras vantaxes e tras 40 anos de vaivéns, case todos se marcharon aos estados “habituais” da zona.
Sabemos perfectamente o que son os pobos sen estado propio, pero esa é a historia dun pobo sen estado.
A mina foi inicialmente xestionada por representantes de ambos os reinos. Pero pronto se formou no país unha especie de pequeno goberno. A recadación de impostos e a execución das leis era imposible, porque non había impostos nin leis. Elixían a que máis lles conviña. Nunha delas tomaban unha norma holandesa, unha lei prusiana na outra, as dúas abandonábana e volvíanse a marchar… Unha situación que traía grandes problemas de administración, pero tamén vantaxes económicas. A tarifa de importación non se podía aplicar e Moresnet converteuse nun paraíso fiscal. Os seus 3.000 habitantes enriquecéronse rapidamente.
Pero 70 anos despois da aplicación da decisión do Congreso de Viena, todas as reservas da mina de Vieille Montagne esgotáronse. Os aldeáns negáronse a abandonar o trevo e a alternativa púxose en marcha enseguida: abriron casinos, casas de putas e destilerías que facían xenebra barata, e organizaron un servizo de correo libre que non controlaba absolutamente nada os seus contidos.
Coa Primeira Guerra Mundial, Moresnet deixou de ser un territorio neutral. Acabouse o paraíso da prostitución, o xogo, o alcol barato, o contrabando e a espionaxe. Ao comezo da guerra, Alemaña ocupou o terreo neutral, pero o Tratado de Versalles concedeullo a Bélxica. Durante a Segunda Guerra Mundial, en 1944, foi ocupada de novo por Alemaña; con todo, terminada a guerra, foi devolta a Bélxica. Pero Moresnet xa non tiña habitantes. Despois das primeiras vantaxes e tras 40 anos de vaivéns, case todos se marcharon aos estados “habituais” da zona.
Sabemos perfectamente o que son os pobos sen estado propio, pero esa é a historia dun pobo sen estado.