Felicidade e desgraza. Non é ningunha broma. As medidas que se adoptan para abordalas e xestionalas en calquera realidade, ou as que non se adoptan, non son a tose da cabra a medianoite. Os líderes de todas as organizacións, sen excepción, deberían recoller estes dous temas –porque son sacros– no punto máis alto dos seus plans, nos podiums dos dietaros. Para iso, pode ser unha boa orientación ter en conta estes dous conceptos: o recoñecemento e o coidado, tanto á persoa –individual– como aos proxectos. Tamén formularía isto: o líder
ten que abordar todas as dignidades do seu equipo, e iso, non é unha práctica habitual, non se ve demasiado. Pero é necesario. A lectura práctica do concepto de dignidade consiste en defenderse a si mesmo desde calquera modalidade de violación. Para iso é necesario que o líder que ten unha responsabilidade directa vixíe esta materia, pero sen esquecer que o último gardián da dignidade é un mesmo. Para poder realizar este traballo extraordinario, coma se fósemos unha planta ou unha máquina, hai que coñecer e vixiar as leis que hai que cumprir, as propias. E son pistas limpas a seguir tanto para o crecemento como para o desenvolvemento. Coñecer e coidar.