Non hai ninguén, o Ovo cocido… Vedes moi perdida a parte da mocidade con drogas?

Ninguén é o protagonista da canción, está perdido co xogo, coas máquinas
que lle quitan o diñeiro. Aínda que pareza que o tema se refire ás femias, ao final aclárase de que se trata: “Fileira de cereixas e choiva de diñeiro”. O ovo cocido é sobre drogas. Cremos que a mocidade está cada vez máis perdida, que cada vez se vai máis facilmente ás drogas para escapar da realidade. Ademais, é tan habitual escoitar que as drogas non teñen o ton de risco que tiñan antes...

Na canción Ane narrades o problema da violencia de xénero dunha maneira orixinal, e o tratamento da canción Nola esan tamén é especial. Que obxectivo pondes ao escribir as palabras?

En primeiro lugar, quedar ben en canto a son. Ademais, aínda que os temas non sexan orixinais, tentamos explicalos de maneira diferente, utilizando un dobre sentido, ambigüidade ou expresións diferentes.

Aínda que o Thrash está moi presente, levades unha liña similar en tons melódicos e vogais a Mike Patton de Faith Non More. De acordo?

Faith Non More influíunos moito e pódese adiviñar algo, pero esta forma de cantar vén de lonxe a Ander. Desde pequeno traballou na Coroa do pobo e combinando as técnicas apresas cos berros apresos con Neüe, tentamos facer algo orixinal.

Non é casualidade que graves con Mikel Kazalis en Fidelenea, non é así? Ademais do estudo, priorizastes á persoa que está detrás?

Si, axuda moitísimo traballar cunha persoa tan implicada no mundo da música. A súa experiencia axudounos moito á hora de gravar.

O nome Maite gorroto zatatua refírese á violencia de xénero?

Si. En moitas ocasións, unha muller vítima de malos tratos non é capaz de pór á súa parella á picota polo seu vínculo emocional. Pero describe calquera relación: parella, familia, grupo de música, compañeiros...