Mikelon, bandido! Diciamos que ultimamente non respondías a ningún e-mail... earra que provocastes o incendio! O tema dos refuxiados está a voar estes días grazas a vós: Mobilizacións, cabeceiras de medios de comunicación, entrevistas en bares e panadarías, apoio á cidadanía dos vosos pobos e concellos...
Hai uns anos que compartimos soños, dores, loitas, preguntas e conspiracións, os que vos escribimos esta carta e moitos máis neste ensaio popular que nos chama a Terra Libre. Por iso, en canto divulgouse a noticia, comezaron a tremer os fíos desta pinza que tiñamos entre nós. “Teremos que escribir algo a eses queridos delincuentes, non?”. A eles si. Non coñecémosche tanto, pero as seguintes palabras son para ti, si gústanche.
A noticia da detención creou sentimentos moi diversos para cada un de nós. Pero o asombro non existe entre eles. Sabiamos que traballaba no equipo de axuda aos refuxiados, que o tema che indignou e o deixamento dos gobernos europeos. Coñecemos o teu inmadurez para actuar da maneira máis coherente posible co teu pensamento, o teu vicio incurable ao desobedecer leis inxustas. Non gustaríache que llo dixese así, nunha carta aberta, pero, pequeno, non es o único que sabe desobedecer. A ameaza de estar uns anos no cárcere non che detivo, sinal de que a fame de xustiza move o teu corazón sensible. Xunto a Malu e “o rapaz”, convertéstesvos nunha máxica contorna de conto onde convivides convosco para loitar contra as inxustizas do mundo no niño das trincheiras e os soños revolucionarios (o abrazo máis doce aos de casa! ). Coñecemos todas as túas calidades -non nos esquecemos das túas pequeñeces, pero falaremos delas noutra ocasión-, así que, insisto, como nos sorprenderá a noticia?
Sen asombro, moitas das ideas que están a ser o eixo das nosas conversacións dos últimos anos foron reflectidas nas vosas palabras e na vosa acción: Unha mirada internacionalista, un compromiso persoal e colectivo que non coñece fronteiras, proximidade e sensibilidade ao sufrimento e á inxustiza, unha pedagoxía política a través dun modelo sinxelo... Desobedecer ao inxusto, obedecendo ao xusto, sexa para transformar os hábitos de consumo propio, sexa para atacar as leis migratorias criminais europeas.
Representámosche na cela co teu sorriso traveso. E ao escoitar que no xulgado o fiscal acúsalles de “favorecer a inmigración ilegal”, debuxámoslle un sorriso aínda máis ampla.
Tantas voltas e tantas voltas (niso si que campións!) Acórdasche deste fragmento dun dos textos que lle demos?
Unha época acaba e unha comunidade renóvase das súas cinzas. Nesta evolución, mentres rompemos a vella, iremos construíndo a nova, realizando pequenas desobediencias ou resistencias e aumentando paulatinamente. A través destas accións comezamos a construír unha casa común, e as persoas que vivimos nesa casa, actuaremos como pensamos (...)
Dirannos que todo iso é un mito, que sempre houbo ricos e pobres, que a xenerosidade pertence ao mundo dos tolos ou que a felicidade é unha quimera duns filósofos estúpidos. Na nosa opinión, a maior beleza de calquera sociedade consiste en ser felices nas súas relacións coa natureza, sen explotar a ninguén. Imos crear un país de persoas libres no que, ademais de vivir ben, todos e todas sexamos capaces de vivir ben connosco mesmos e coa nosa contorna. Felicidade colectiva ou barbarie! !
En Mikelo, Bego, engadistes un novo gran á república vasca de boa vida. E como era! A esa república vasca que soñamos, onde os refuxiados serán benvidos, onde os gobernos actuais e as formas de gobernar só coñeceremos a historia nos museos, onde os gardas fronteirizos han desaparecido polo paro. Nese futuro pobo que construímos ou desconstruimos mesmo coas actitudes máis sinxelas do día a día, lembraremos pasaxes de accións exemplares do pasado con Mikelon, Bego e outros amigos. Cerca do lume, en alegre compañía e co vaso na man. Accións fermosas que xa non serán imprescindibles.
Queremos a Mikelon, a Bego e aos refuxiados connosco nun mundo libre, en Siria, Iraq, no Kurdistán ou no País Vasco libre, no Territorio Libre. Mikelon e Bego son dous dos compañeiros imprescindibles na loita por conseguir persoas e pobos libres.
Mikelon, volve a casa! Temos que fixar unha cita para a próxima reunión e, tirofijos. Bícame ás dúas festas e benvida a todos.
Signatarios:
Varios compañeiros de viaxe de Territorio
Libre Zigor Oleaga Olabarria, Axier López, Joseba Alvarez Forcada, Aratz Zearreta, Haizea Isasa Mendez, Haizea Ziluaga Larreategi, Gorka Silvan e Irati Tobar