Toma a palabra a lazkaotarra Ane Negueruela, en representación do resto dos alumnos. A crítica veu despois de agradecer a todos os que colaboraron nos seus estudos: aos que durante as prácticas “tratáronnos como mobles no hospital”, subliñando que “moitas veces foi doloroso”.
Somos bos médicos e vascos! En canto ao idioma, “en Vitoria non hai nada que celebrar, cando está en Bizkaia está ben e non está aí, e en Donostia hai que seguir sementando para recoller a colleita”. Os estudantes de Fisioterapia e Odontoloxía tamén se queixaron das dificultades que existen para cursar os seus estudos en eúscaro.
O alumno tamén enumerou outras “feridas e carencias”. Así, afirmou que aínda que en medicamento as mulleres son maioría, senten minoría, con preguntas como “e onde está o médico?”.
“Que sexa o último, o monicreque que somos”, concluíu Negueruela. Ver vídeo (a través de Iker Agirre):