O próximo 20 de maio, sábado, en Gasteiz, mobilizarémonos en defensa da Terra para rexeitar e esixir que os macropoyectos que atacan o territorio, Euskal Herria viva! baixo a lema.
Estamos a sufrir o brutal ataque de novas infraestruturas que van a industrializar os espazos naturais e o medio rural: centrais eólicas e macropolílogas fotovoltaicas, ferrocarrís e infraestruturas de alta velocidade, liñas de alta tensión, novos proxectos mineiros, incineradoras, invernadoiros industriais e macroviveros... Todos eles aparecen no mapa do País Vasco, proxectos que xa están en marcha ou que se van a levar a cabo proximamente.
É moi preocupante ver como os grandes investidores volven ao noso territorio para seguir deteriorando o medio natural e seguir roubando os escasos recursos naturais que até agora se conservaron.
Así mesmo, a destrución e a construción especulativa que se están estendendo pola costa e as zonas turísticas están a provocar a perda permanente de terras baixo o cemento.
Estes proxectos abarcan espazos naturais e terras de cultivo, levando a desaparición de ecosistemas que vertebran o noso territorio e manteñen a vida.
Os gobernos priorizan os intereses económicos das grandes empresas e desde os parlamentos apróbanse leis para facilitar a imposición destes mega-proxectos
Coma se fose pouco, os gobernos priman os intereses económicos das grandes empresas, e desde os parlamentos apróbanse leis para facilitar a imposición deses mega-proxectos, así como as últimas leis españolas que reducen drasticamente a participación pública e os estudos de impacto ambiental, como a Lei Tapia, que impide aos concellos, concellos e veciños deses territorios tomar decisións e unha lexislación navarra como a mesma.
Nos últimos tempos, ademais, coa escusa da crise enerxética e do cambio climático, preténdese coser zonas montañosas e extensas zonas rurais con macroproyectos eólicos e fotovoltaicos, provocando unha perda irreversible da biodiversidade e graves danos en zonas de alto valor natural e paisaxístico, así como unha importante deterioración das terras agrícolas e gandeiras imprescindibles para garantir a alimentación.
En canto á cuestión enerxética, o modelo de transición enerxética que se está impondo en base á implantación industrial das enerxías renovables e os mega-proxectos é absolutamente rexeitable, xa que se trata dunha vía de escape que, ademais de aterse aos intereses das grandes empresas enerxéticas, pretende manter o crecemento do capitalismo e a vida insosteible actual.
Temos que denunciar, por tanto, que o "Plan Sectorial de Enerxías Renovables", aprobado polo Goberno Vasco estes días, converte ao territorio da CAPV nun gran "taboleiro de xogo" ao gusto das empresas enerxéticas e investidores, propiciando a implantación de 110 centrais eólicas e fotovoltaicas a gran escala.
Termos como a "transición enerxética" e a "descarbonización" perden significado cando son utilizados repetidamente polos mesmos que provocaron a crise ecosocial actual
De feito, o Banco Mundial reunirase no BEC de Barakaldo do 23 ao 25 de maio para seguir impulsando novos negocios que promoven as elites económicas aproveitando a escusa da emerxencia climática. O seu único obxectivo é seguir saqueando o planeta e obter fondos públicos de miles de millóns de euros do programa europeo Next Generation. Termos como a "transición enerxética" e a "descarbonización" perden o seu significado cando son reutilizados polos mesmos que provocaron a crise ecosocial actual. Pór a disposición das transnacionales todo o territorio para que desenvolvan macroproyectos nos empobrece, fainos máis vulnerables e dependentes.
Por todo iso, é necesario que todos os cidadáns e colectivos reúnanse en defensa da terra e organicen as accións e mobilizacións necesarias. A manifestación do sábado será o resultado da colaboración entre diferentes grupos e persoas que se están movendo para defender o territorio en moitos lugares de Euskal Herria.
A conservación e protección dos espazos naturais e dos terreos agrícolas é fundamental para garantir a vida. Necesitamos políticas que poñan as decisións nas persoas e non baseadas nos intereses do capital, políticas que protexan as terras de cultivo e as pequenas granxas, que desenvolvan un sistema de transporte público e social, que promovan un modelo descentralizado e local de enerxías renovables. Necesitamos, en definitiva, un modelo que non prexudique o patrimonio natural e que permita mellorar o ben común.
Os montes de Euskal Herria, os espazos naturais, as zonas rurais e costeiras non son espazos de conquista de capitais! O sábado ás 18:00 reunirémonos na Praza San Antón de Vitoria.
Mikel Alvarez Forcada