Segundo LAB, a estrutura do sindicato está a cambiar para incorporar ás traballadoras de fogar cun obxectivo claro: mellorar as condicións de traballo e de vida das traballadoras e traballadores.

O sindicato puxo sobre a mesa a débeda histórica con este sector na introdución do informe: “Nestes anos fixemos a vista gorda. Como sindicato non abordamos a súa situación precaria, non os entendemos como colectivos, como suxeitos políticos, como traballadores individuais e como problemáticas individuais”. O sindicato subliñou as dificultades que teñen os empregados de fogar para organizarse, xa que cada un traballa nunha casa e para un empleador. O sindicato insistiu en que non foi un instrumento para a organización das traballadoras de fogar e que agora é o momento de facer fronte a esta situación.

Na introdución ao monográfico explícase que se soubo desde o feminismo que un dos factores da revolución é a interseccionalidad. O sindicato avoga por un futuro común e por que as traballadoras do fogar (a práctica totalidade de mulleres e migrantes) sexan consideradas como suxeitos fundamentais: “É imprescindible dar visibilidade e valor político. Si non son parte da nosa loita, fallamos como de esquerdas, independentista e feminista”.