O debate, que se prolongou durante 50 anos, deu un primeiro paso o 27 de maio: Cos votos a favor de 305 deputados e 199 en contra, aprobouse a lei que permite que a persoa que quere morrer poida ser asistida pola morte do seu fillo. Deron importancia ás palabras e conceptos, e utilizaron, por exemplo, “a autoadministración do produto que pode causar a morte”.

Son moitas as condicións que ten que cumprir quen queira beneficiarse desta posibilidade. Unha vontade que a persoa debe elixir “libre e con total claridade”, ser maior de idade e ter a cidadanía francesa, unha grave enfermidade incurable e en fase avanzada ou terminal. A suma de todo iso esixe a proba dun sufrimento físico ou psicolóxico que lle permita solicitar a prestación de axuda para morrer.

Para aqueles que tenten impedir a vontade de quen a exercitan, a lei prevé penas de até dous anos de cárcere e multa de até 30.000 euros. Este punto tamén causou polémica na asemblea.

Coidados paliativos

A lei tamén ten outro apartado relacionado cos coidados paliativos. En esencia, a lei prevé medidas para regular tratamentos de alivio do sufrimento e mellorar o acceso aos mesmos. Este apartado foi aprobado por unanimidade dos deputados.

A lei aínda ten camiño por percorrer. No outono chegará ao Senado e despois volverá á Asemblea. Segundo as previsións da ministra de Sanidade, no mellor dos casos entraría en vigor en 2027.