Pamplona foi a semana pasada a sala de reunións do Consello de Administración de Frontle. Frontex é a axencia europea de control e vixilancia de fronteiras. É curioso que a maioría das persoas descoñezan a súa existencia, xa que ocupa a maior parte dos orzamentos da Unión Europea. Pois en Baluarte planificarán como gastar case 850 millóns de euros, como lles gusta definir en Frontex, "para defender a seguridade na fronteira europea desde a ameaza da inmigración".

É a propia Europa que escribiu a carta dos dereitos humanos, onde se defende o dereito a migrar e tamén a recibir asilo en calquera estado, a que relaciona a inmigración coa seguridade, creando un negocio completo de control de fronteiras a través dunha xestión absolutamente escura. Chámano os valores europeos. E á institucionalización do racismo e á vulneración de dereitos, segundo a súa situación persoal, chamáronlle políticas migratorias, porque Europa e as súas institucións sempre tiveron claro de quen son eses dereitos. De todos estes lodos xurdiu en 2004 un terrible lodo chamado Frontex, como un brazo armado que xustificaría un gasto multimillonario para a militarización e expulsión das fronteiras, con miles de mortos.

Pero as políticas migratorias non xestionan os fluxos migratorios, nin analizan as causas profundas das migracións, nin xestionan ou planifican a diversidade de orixes. Isto é unha parte do que fan, pero sobre todo é a nube de fumes do que realmente son: as políticas de mercado, nas que Europa decide quen e como vai entrar neste territorio e en que condicións de vida. En realidade, Frontex é só un negocio de control de fronteiras, de peche e de externalización, necesario para construír un modelo europeo de desenvolvemento absolutamente inxusto.

As persoas que deciden pasar a esta parte en busca do seu proxecto vital están obrigadas a desobedecer esa orde inxusta do mundo e a cruzar as fronteiras "ilegalmente", como din os representantes públicos e a xente que non ten corazón... Coma se habería outra maneira de facelo, coma se non fose bastante cruel, ter que inventar unha maneira de burlar a precariedade e a morte para poder seguir construíndo a propia vida.

A historia dos países europeos baseouse na deshumanización daqueles que deciden expoliar (ou expulsar do seu territorio). Historia baseada na colonización e a opresión, que chegou até os nosos días de moitas maneiras: leis de estranxeiría que converten ás persoas en inseres sen dereito a vivir (ser), controis policiais racistas, perpetuadores do perfil criminal vinculado ao racismo, discriminacións no acceso aos dereitos, perpetuación de estereotipos e prexuízos como parte da cultura, etc.

No territorio no que vivimos construíuse un relato fantástico no que ser racista é malo, algunhas manifestacións do racismo poden tipificarse como delitos de odio, pero ao mesmo tempo hai que manter o racismo institucional para cumprir a legalidade vixente. Non o entendemos e non o queremos entender. Por iso seguimos organizando e sacando á rúa, denunciando a existencia de organizacións como Frontex, que fan negocio á conta da vida, e peor aínda, fan negocio á conta da morte de miles e miles de persoas, só por nacer na parte equivocada da fronteira.

Queremos que as institucións abandonen a incompetencia e non protexan as numerosas violencias exercidas contra quen non foron recoñecidos como cidadáns de pleno dereito. Hoxe e sempre seguiremos denunciando este sistema racista e colonial, e o seu brazo armado, Frontex, que se reuniu estes días en Pamplona para seguir facendo o negocio da necropolítica.

Límites de Caravana Zabalduz, PIM-MIG, Salhaketa Navarra, Benvido Refuxiados, Federación Diakite con Inmigrantes, SOS Racismo Navarra