O esplendor inicial foise, e xurdiron as dificultades, as contrariedades e a falta de compromiso para levar a cabo o acordado nA Habana. Ao apagar as cámaras dos medios de comunicación, o deixamento e a indiferenza do Goberno, dos políticos e da sociedade foron crecendo.
Representantes de ambas as partes reuníronse na cidade do Caribe para dar a volta á situación e reactivar a implementación. Por parte do Goberno, o ministro do Interior e outros altos mandatarios estiveron acompañados polos xefes da guerrilla, Jesús Santrich, Iván Márquez e Rodrigo Londoño ‘Timochenko’. O lehendakari, Juan Manuel Santos, tamén se reuniu por un momento con representantes da guerrilla.
Ambas as partes reuníronse na Comisión de Seguimento, Impulso e Verificación da Implementación. Realizaron unha valoración do Acordo de Paz dA Habana, identificaron as debilidades e acordaron os seguintes pasos para seguir executando e acelerando o acordo. O sucesor comprometeuse.
En abril, o Goberno presentará varias propostas de lei no Congreso dos Deputados. Para adiantar a reforma agraria, estas leis servirán para constituír a Comisión da Verdade e crear a Unidade de Procura de Desaparecidos. Ademais, o Goberno quere chegar a un Pacto Político Nacional que garanta a implementación do acordo, segundo informou o Executivo. As eleccións presidenciais celébranse en 2018, e o acordo podería non gustar ao sucesor de Santos.
A día de hoxe, o acordo tampouco conta con grandes apoios. A Xurisdición Especial para a Paz foi aprobada recentemente no Congreso, onde supostamente o Goberno conta cunha ampla maioría, pero foi aprobada cun voto xusto. Os debates sobre o proceso de desmovilización saldáronse con grandes ausencias dos congresistas ao longo destes meses.
Segundo o Goberno, en abril tamén terminará de construír as zonas nas que os guerrilleiros das FARC-EP están en proceso de desmovilización. Os desmovilizados levan xa dous meses nesas zonas en condicións precarias.
Pola súa banda, a guerrilla comprometeuse a dar a lista de todos os seus membros, incluídos os milicianos máis clandestinos das cidades.
Ambas as partes ratificaron o cronograma do desarmamento, no que tamén se produciron atrasos na entrega de armas. En moitos lugares, o Goberno non construíu as infraestruturas necesarias para o desarmamento. Así, este proceso prolongarase até mediados de xuño.