- Un: que antes son de Ezkioga. Fálase da desanexión de Itsaso, e moita xente pensa que no seu día Ezkio fíxose con Itsaso. Pero nunca houbo anexión, polo que agora non pode haber desanexión. Nos documentos de 1964 menciónase “fusión voluntaria”.
2. A fusión foi “voluntaria” ou forzada polos mandatarios franquistas reuníronse os dous pobos? A Itsaso recoñecéuselle o dereito de separación pola excepción que establece a Norma Foral 2/2003 de Gipuzkoa, de que “si os municipios que se reagruparon nos anos sesenta, sen ter en conta a opinión da cidadanía, queren repartir…” non teñen 2. Ter 500 habitantes. Por suposto, en 1964 os cidadáns non foron interrogados e os representantes municipais elixidos sen o voto popular aceptaron esta fusión, pero ao parecer non mostrar unha opinión contundente contra Ezkio e Itsaso; o que realmente non quixo (Gabiria) non se uniu.
3. Non penses que os dous pobos quedámonos case 50 anos sen poder arranxarnos. A pesar de ser un municipio bastante disfuncional, sobre todo pola dispersión xeográfica, a convivencia foi case sempre bastante ordenada, sen grandes disensos nin queixas. Pero, tras o verán de 2013, 38 anos despois da morte de Franco, Itsaso mostrouse moi forte pola idea de separarse de Ezkio. (Non se pode dicir, pero si se pode pensar que, sen algunhas contendas persoais duns meses antes, xa non se trataría diso.) Pero segundo a narrativa oficial, o municipio compartido foi a orixe de todos os problemas dos mariños.
4. Que Itsaso tiña problemas? Si, moi parecidos aos de Ezkio ou aos de moitos pequenos pobos rurais de Gipuzkoa, e a min paréceme pouco relacionado coa falta dun concello propio. Con todo, Itsaso, sen posibilidade de diálogo, optou pola vía da separación de facto. Á luz da situación actual, é mellor que se actuou con máis prudencia, porque se abriron as feridas e o ambiente estragouse considerablemente.
Preguntas a Deputación Foral: Ninguén na Deputación sospeitaba que isto puidese suceder? Como se penetraron os nosos dous pobos nun proceso tan longo e laborioso sen maiores garantías xurídicas respecto da Norma Foral 2/2003? Que somos e onde estamos agora? A Deputación di con rotundidade que a competencia é súa e que Itsaso é municipio... Pero en todo o relativo á Administración Central somos o Concello de Ezkio-Itsaso
5. Vendo que en Itsaso estaba a imporse a tendencia á separación e que había unha físgoa legal para iso, decidiuse respectala en Ezkio. E, como na maioría dos “divorcios”, despois da negociación foi un pouco tenaz, acordamos a separación, pero seguimos compartindo moitas cousas para ser economicamente viables. En Itsaso realizouse unha consulta popular e a maioría decantouse por “volver ser municipio” (sic): 88 votos (26 en contra, 4 en branco, 21 abstención). Desde o principio o proceso contou con todas as bendicións da Deputación Foral.
6. Entre foguetes, campás e cocktails, desde principios deste ano cada un de nós empezamos a camiñar e Itsaso solicitou a súa inscrición como municipio no Rexistro de Entidades Locais. E díxose que non. A razón? Segundo a Lei 27/2013, en España necesítanse polo menos 5.000 habitantes para crear un novo municipio (Itsaso ten 165). Se isto non se arranxa como se queira, fermosa desesperación e incomodidade!
7. Preguntas a Deputación Foral: Ninguén na Deputación sospeitaba que isto puidese suceder? Como se penetraron os nosos dous pobos nun proceso tan longo e laborioso sen maiores garantías xurídicas respecto da Norma Foral 2/2003? Que somos e onde estamos agora? A Deputación di con rotundidade que a competencia é súa e que Itsaso é municipio… Pero no que respecta á Administración Central somos o Concello de Ezkio-Itsaso. Á parte das aparencias, como e até cando podería funcionar así? E a última pregunta: dáse conta de que todo paso que fai a Deputación sobre Itsaso tamén afecto a Ezkio? Pois ben, saiba que aquí a inquietude é bastante grande.