Estiven nun hostal de Hazparne desde fai máis dun mes. Foron e hai xente que está alí en eúscaro: O bertsolari Martin Larralde Bordaxuri, o gran xornalista Jean Hiriart-Urruti, os escritores Piarres Xarriton e Janbattitt Dirassar, os dramaturgos... O pobo está situado ao leste de Lapurdi, o máis grande de Lapurdi por terra e bastante poboado, cun seis mil habitantes. Estímase que hai un mil douscentos bilingües e o uso do eúscaro na rúa: %2,5.

Parárame nunha pousada do centro da cidade cun antigo dramaturgo. Cando entrei, había xente, todos falaban en francés. O servidor bilingüe saudoume en francés; cando eu falaba en eúscaro, el tamén me respondeu. Cando chegou o interlocutor, que me dixo que era un ambiente estraño na pousada, pasamos á zona interior especial do fígado, onde falabamos en eúscaro.

Cando terminamos de charlar, falamos cun home que se marchou do Sur fai trinta e cinco anos. Cando o meu interlocutor lle dixo que eu viña de Her Nani, díxolle:

– Si, dous mundos son o de alá e o de aquí. Para vós é fácil ser euskaltzale e abertzale; aquí, con todo, hai que confirmalo todos os días. Hai pouco ouvín falar en eúscaro por primeira vez a un aitatxi co seu neto. Non sabía que era euskaldun. Aquí vese a miúdo que dous vascos falan francés xuntos, aínda que a miúdo denuncian acentos que son vascos.

O antigo dramaturgo estaba de acordo, pero con matices: En Hazparne antes facíase máis; agora os mozos parecen Aiherran e Lekornen, pero aquí, en Hazparne: estamos moi rebaixados!

Tan lonxe está de alí? En Hernani, no barrio no que vivo, o ambiente na rúa e nas pousadas é tan español como o ambiente francés de Hazparne. Na zona vella escóitase máis euskera, pero escoitar a dous vascoparlantes falando en castelán é algo habitual, e é máis habitual que a conversación entre en eúscaro e termine en castelán. E o mesmo nos pobos de ao redor.

Tamén os vascos en xeral, e non somos trece aquí e alá na ducia, estamos dominados, asimilados, nunha medida preocupante, pola sociología e sobre todo polos medios de comunicación españois aquí e polos medios franceses alí.

Grandes carencias na soberanía política e aínda maiores na soberanía cultural. Que sociología, que rúas e pousadas españolas temos no Sur, e que franceses no Norte!