Máis aló da horta doméstica, ningún do tres tiña demasiado contacto coa agricultura antes de iniciar o proxecto. Ligado aos estudos, Bruniau coñeceu o movemento campesiño que loitaba contra a especulación da terra preto de París, e interesouse polo tema. “Eu cursei estudos de dereito, pero no traballo de fin de carreira traballei a terra e o dereito á alimentación”, explica. Ao finalizar o traballo, Bruniau atopouse cunha subvención destinada a asociacións que impulsan iniciativas relacionadas co medio ambiente. Así se lle ocorreu pór en marcha o proxecto de horta no terreo da casa que deixaran até entón.

Na actualidade os membros do proxecto traballan colectivamente a parcela duns 2.200 metros cadrados. “En total unhas 60 persoas participan na horta colaborativa, pero varía moito en función do fin de semana. Nunhas sesións de traballo xuntámonos 30 persoas e noutro cinco”, di. Tamén hai froiteiros: manzanos, cerdeiras, perales, melocotoneros e outros. “Non vendemos o que producimos, a xente que vén aquí a traballar leva as verduras a casa, compartímolo todo”.

Educando na permacultura

No proxecto Ereinez Hazi traballan baixo os principios da permacultura. O terreo está en pendente e todo o fan a man, sen mecanizado: “Facer pedagoxía é un dos obxectivos do proxecto”. Ademais dos compañeiros que se achegan ao cultivo da horta, a súa intención é traballar con nenos e mozos: “Ensaiamos cos nenos dos centros. Eu fun a presentarlles o proxecto e logo eles veñen ao terreo”. A través dos xogos os nenos aprenden ao redor da terra e á agricultura, e tamén realizan plantacións con eles.

Tamén ofreceron outros talleres para o gran público: cociña, sementes, plantas medicinais e fertilizantes do solo. “A idea é crear un espazo con vida, un espazo vivo para compartir e intercambiar”.