“Teña claro que a derrogación seguirá o seu curso, como sempre, a través do diálogo social”, sinalou Díaz. A comparecencia ten o seu fondo, xa que o terremoto político que a semana pasada pactaron con EH Bildu a derrogación total da reforma laboral de Rajoy por parte dos dous partidos que sustentan o Goberno de España causou máis terremoto que nunca.

Non podía ser doutra maneira, tendo en conta que en decembro de 2019, no acordo de formación do Goberno de España, os partidos de Pedro Sánchez e Pablo Iglesias tiveron que suavizar moito as arestas para que a sección que tocaba a reforma laboral puidese quedar tranquila: O PSOE tiña presións das grandes empresas e dos intereses económicos para manter esa lexislación intacta, mentres que UPyD quería mostrar aos seus votantes que entrar no goberno axudaría a mellorar a situación de miles de traballadores.

E tras este difícil acordo, chegou a crise da COVID-19.

Todo se puxo patas para arriba, incluso os equilibrios políticos de España, regalando ás espectadores escenas que hai poucos meses eran absolutamente impensables: apertados pola necesidade de alargar o estado de alarma, Sánchez tivo que inventar todo tipo de trucos para conseguir o apoio dos grupos políticos no Congreso de España. No caso da última prórroga, o acordo con Cidadáns causou malestar en ERC, os independentistas cataláns afastáronse do PSOE e, vendo que a aritmética parlamentaria non lle daba, o PSOE fixo un movemento inesperado: Achegarse a EH Bildu atravesando o perímetro de seguridade do acordo de goberno.

Apenas dúas horas despois de que se fixese pública a decisión de derrogar a reforma laboral, o PSOE pronunciou unhas palabras que denunciaron o acordo, mentres UPyEH Bildu reclamaban que se cumpra asinar. Yolanda Díaz mantívose en silencio mentres o debate entre os partidos tomou todos os focos.

Rompeu o silencio o luns aclarando as súas intencións, pero eludindo os detalles: que seguirán derrogándose, si, pero cando e como non explicou. Iso si, descartou a posibilidade dunha contrareforma inmediata: “Hai que facelo canto antes, pero estamos nunha pandemia”, afirmou no Senado, en resposta ás preguntas dos partidos da oposición.

Tras o terremoto, moitos entenderon o brote de Díaz como un intento de volver á calma aproximada do mes de xaneiro: antes da pandemia, no marco do acordo PSOE-UP, o Goberno de España xa comezara a traballar con patronais e sindicatos para podar a reforma laboral de Rajoy, empezando polos aspectos máis polémicos -a ultractividad, a superposición dos convenios provinciais, a subcontratación…-. Neste esquema, a patronal española CEOE parecía disposta a falar, mentres que, tras o acordo de desmantelar a reforma laboral na súa totalidade, reaccionou con contundencia contra o Goberno de Sánchez. Na comparecencia do luns, Díaz quixo rebaixar a tensión subliñando a “madurez” e “visión” dos axentes económicos.

O ministro dedicou unha parte importante da súa comparecencia ao Senado a cuestionar o emprego temporal, subliñando que nas cifras actuais é unha “anomalía española” e que é “insosteible”. A precariedade no emprego é, segundo Díaz, a causa da destrución masiva de postos de traballo cada vez que se produce algunha perturbación importante. Para non repetilo, explicou que hai que facer “transformacións profundas” e que a resposta á situación provocada polo coronavirus ten que ser “ambiciosa”.

Tratouse dunha tentativa de mirar a letra pequena, xa que entre as medidas concretas anunciadas por Díaz, anunciou cambios lexislativos a favor de quen traballan para plataformas dixitais: O ministro de Traballo español afirmou que estes traballadores son falsos autónomos e que, por tanto, teñen que cotizar como os asalariados. Tamén anunciou unha nova regulación do teletrabajo e defendeu a Regulación Temporal de Emprego (ERTE) como ferramenta para evitar a destrución de emprego.

Con todo, o Senado acabou sen calendario para derrogar a reforma laboral.