A deshumanización penetrou profundamente nos poderes occidentais e miran con indiferenza ao holocausto que está a sufrir Gaza; en Gaza, si as bombas non mátanche, a fame matarache.

Agora que bombardearon o noso barco, a impotencia é total, nós estamos ben e vemos necesario sacarnos do foco para dar protagonismo ao xenocidio que sofre Palestina.

Que fariamos si, cos nenos dentro, bombardeásennos a escola? E si en pouco tempo bombardeasen a escola de á beira, e logo outra, e outra… E a tenda, e o hospital, e a casa. E si ao mesmo tempo quítanche a comida? E a electricidade? E a auga?

Todo o mundo sabe, e tamén os que miran cara a outro lado, que en Palestina se está cometendo unha terrible masacre que pode equipararse aos episodios máis escuros da historia da humanidade. E si os poderes europeos non responden con firmeza a esta matanza, teremos que facelo os cidadáns; si non, seremos cómplices da matanza, como os que negan os fornos de incineración na Alemaña nazi.

Até onde debe chegar a dexeneración humana para que Europa interveña contra o xenocidio? Cantos nenos e nenas hai que amputarse para dicir ‘basta!’, ‘basta!’?

A miúdo a crueldade é tan terrible que nos destrúe: sentimos absolutamente insignificantes. Si non fan caso nin á ONU, como nos farán a nós?

Pero temos que facer algo desde o barco que cada un elixa: ou boicoteando produtos israelís, ou colocando bandeiras palestinas nos balcóns, ou pondo pancartas nas prazas, denunciando xenocidios nos poderes máis próximos, actuando como escudo humano en Palestina… Mobilizarnos e organizarnos.

Temos que pór en evidencia o poder que ten a acción popular. Temos que unirnos para dar unha resposta.

Nós, hoxe, decidimos que o noso barco é o Conscience (conciencia). A conciencia é un concepto fermoso: un coñecemento que che dá tranquilidade para actuar como cres que necesitas.

Axitemos as conciencias.

Navegamos cara a Gaza para romper o bloqueo de Israel por mar. Pero pregúntome: É tamén o mar de Israel o que rodea as costas de Palestina? É todo Israel? Todo? Non existe Palestina? Non existiu nunca? Alguén cre iso? Ou é unha estratexia para masacrar a todo un pobo, para quitar terras aos seus habitantes e colonizar a contorna?

Para pechar esta breve conversación, M. Quero traer unha fermosa frase do poeta palestino Darwich, que define moito máis breve e moito mellor todo o devandito: “Era Palestina, é Palestina”.