M. Olugbala
Erreka ondotik egiten den paseo baten antza du. ume baten ilusioa basoko sastraken artean. Euriaren soinua hostoen artean. Isolaturik norbaitek zer edo zer idatzi eta izkutatzen du, ingurukoek moldatu ez dezaten. Idazle isolatu batek zer edo zer idazten du eta konpartitzea erabakitzen du, ingurukoek moldatu dezaten.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
“Non servium”
Atalak: Sailkatu gabea
“Non servium” esan zuen hasieran
hodei beltzen artean argia
morroi izatea baida nekagarria
izan ezin direnen zerua sutan.
Oso barrutik dator sentimendua
iraganetik bezala, animalia bitxiak,
ezertara edo guztiagatik estuki elkar lotuak
poliki doa, izan zena mila aldiz eraldatua
berdina.
musika antzeko bat, doinu bat,
errepikatzen da urteetan zehar
nonbait, noizbait irakurrita daukat.
Esklabuak hasieratik kantuan dira
bizitza ez da amaitzen, bada ere itzal
oraingoz iluntasunetik itzal.