M. Olugbala
Erreka ondotik egiten den paseo baten antza du. ume baten ilusioa basoko sastraken artean. Euriaren soinua hostoen artean. Isolaturik norbaitek zer edo zer idatzi eta izkutatzen du, ingurukoek moldatu ez dezaten. Idazle isolatu batek zer edo zer idazten du eta konpartitzea erabakitzen du, ingurukoek moldatu dezaten.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
Artxiboak
- 2019(e)ko otsaila
- 2018(e)ko abendua
- 2018(e)ko uztaila
- 2018(e)ko martxoa
- 2018(e)ko otsaila
- 2018(e)ko urtarrila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
OPERTURA
Atalak: Sailkatu gabea
Oholtza gainetik
argiak oraindik itzalirik
hauxe esaten zuen idazleak:
Gau basatietako
egurra,
eszenatokira dator,
…basoa…
hemen gauez ezer…
oholtzak irauten du,
nork jaten du zura?
nork jaten du egin
zenuen hura?
nor zara eta noiz arte?
Piramideak eraikitzen
langileak zortzi orduz,
atsedena; arnasa eta ura
egurraren gainean
hitz harrotzak harri,
lan ez kualifikatuak,
kapitalismoaren oinarri
erosketak eta ez hausnarketak,
erosketa ez hausnartuak
kapitalismoaren oinarri
iluntasunean,
eszenatoki ahaztu hauetan kapitalaren disidenteak
zutik
garraxiak
…
burdinezko euriarekin ez dira entzuten…
iluntasunez ditut
hitzak lantzen,
entzun nahi duzuna inun.
iñora
Zulo beltzetan dira bizitzak
eszenatokirik gabe,
atsedenik gabe.