Geroa Galarraga
Idazterako orduan, arlo ezberdinak jorratzea gustatzen zait. Sail ezberdinak lantzea eta ikutzea, beste era batera esanda. Poesia edo bertsoak argitaratzea gustatuko litzaidake baina batez ere, iritzi artikuluak dira beti nire gustokoenak.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
- Geroa Galarraga(e)k Kapitalistoak. bidalketan
- Mikel(e)k Kapitalistoak. bidalketan
Herrigintza: Irrigintza!!
Atalak: Politika
Bizitza goxatzeko eta gaziak gozo bihurtzeko hartzen ditugun pausoak erabakiorrak izaten dira. Ostiral gauean pausoa ematera nindoala ezkerrerantz zuzendu ninduen gezia aurkitu nuen. Geziaren izenburua hauxe zen:
Itziartik Lasartera, herrigintzatik irrigintzara!!
Ostiral gauean, “mundu koloreak” zer diren erakutsi zidan pertsonak (berari dago eskeinia blogeko izenburua. Hain zuzen bera delako ni inspiratzen nauena. Bera da nire eredua), hitzaldi bat eman behar zuen nire egin dudan herrian. Porrotxek, Itziarren, bere bizitza pertsonaleko esperientzietan oinarrituta, hitzalditxo bat eman zuen. Bat egin zutenak bi herri izanda ere, Itziar eta Lasarte, eredu bakarra geneukala esku artean ikusi genuen: herrigintza.
Herrigintza ezagutu izan dudan praktikarik errezena da. Politena. Zoragarriena. Benetan bete izan nauena. Herrigintza uztartzeak norbera bere sentimenduekin kontaktuan egotera eramaten gaitu. Egin behar den bakarra? Bihotza eta sentitu dira. Burua, pentsatu, eskua eta ekin berehala etortzen direlako korrika atzetik.
Maitasun beharraren aurrean, herrigintza. Arazoen aurrean, herrigintza. Borroken aurrean herrigintza. Zapalketen aurrean herrigintza. Zoriontsu izateko herrigintza. Nortasuna lortzeko herrigintza. Enpatia garatzeko herrigintza. Herria lortzeko: Irrigintza!!
Hauxe bera da, batzuetan Joxe Mari Agirretxez mozorratzen den Porrotxek kontatu ziguna. Badagoela zerbait euskaldun denok amankomunean duguna. Amankomuna kultura da. Denok sortu gaituena. Denon nortasuna finkatzen duena. Zapalketa guztien gainetik fobiak arraskatik behera bota, eta enbidoak handira jokatzea bultzatzen gaituena.
Zergatik? Kulturak, guretzat, gure odolak garraiatzen duen oxigenoak bezain besteko garrantzia duelako. Batzuk kultura gastu iturri ikusten duten bezela, beste batzuk garena gara kultura garelako. Garena izango gara, soilik kultura estratejikoki erabiltzen hasten bagara eta era berean irri eginez, herrigintza uztartzen badugu.Tokian tokikoa landuz, kultura izango delako ideolojien gainetik benetan, euskaldun abertzale guztiak elkartuko gaituena.
Nola egin? Sentituz. Nola eraman aurrera? Elkar ulertuaz. Maiztasuna? Ahalik eta gehien helburua ondo pasatzea den bitartean. Garrantzitsuena ez da onartuak eta onak garela sentitzeko, erabateko profesionaltasunean, kulturako alorrak aurrera eramatea. Garrantzitsuena da, dantza egitea. Soilik egitea. Abestea. Soilik abestea. Euskera uztartzea. Soilik uztartzea. Muina ez da konpetibitatea edo profesionaltasuna. Muinak ondo pasatzea behar du izan. Itziarko turroiak ez ziren eskuez eginak izan. Itziarren etxez etxe banatutako turroiak bihotzek egin zituzten. Herrigintzatik irrigintza.
Herrigintza irrigintzatik sortuta, ideolojiak ahazten dira. Ideolojiaz haratago pertsonak ikusten hasten gara. Pertsonen arazoak ulertzen hasten gara. Laguntza behar duten eta bihotzak triste dituzten pertsonak gure gunera ekartzen ditugu, astean behin elkartzen gaituen dantza ensaioetan bada ere, dantza eginaz eta ulertuak sentituaz zoriontsu sentitzen garelako.
Kultura estratejia bezela erabilita, behar gehiago ikusteko gai izaten gara eta honela sare ezberdinak sortu. Hain zuzen kultura sentitzen dugunok eta behar bat bezela edo gastu bezela ikusten ez dugunok, daukagulako herria lortzea. Itziarren eta Lasarten bezela fronte zabala aurrera eramatea.
Ni neroni ere herrigintzaren parte izan naiz. Itziartarrek gonbitea eman zidaten beraien herrigintzan parte hartu nezan. Ohore handiz onartu nuen eskeintza. Eskerrak emateko nago, zailtasunen gainetik, dakidan apurra beraiengandik ikasi dudalako. Nire ideolojiaren gainetik, beraien eskubideak sentitzen erakutsi zidatelako. Irrigintzak ni ernaldu ninduelako eta herrigintzak ni sortu ninduelako.
Herrigintzak instituzioekin eduki beharreko lotura bideratzea? Ez da arazoa. Politiko izan aurretik, herritar izan behar delako. Herritarrek, politikoak politiko bezela ez ikustean dago gakoa. Baizik eta herritarrek ere, politikoak herritarrak direla sentitzean. Behar dutenean laguntzea, elkar ulertzea. Politikaren praktikari, sentimendua gailentzea. Enpatia bultzatzea eta denaren gainetik, bestearen borrokak eta gatazkak norberarenak egitea.
Itziartarrek beraien beharrak betetzeko derrigorrezkoa zuten auzo udala eta fronte zabala soilik ez dituzte lortu. Ez dute lortu soilik Gipuzkoako ereduetako bat izatea. Ez dute lortu soilik lagunekin itsasora begiratzea. Lortu dute, lagunekin, itsasoa eskuratzea. Beraien ametsa esna betetzea. Beraiek munduaren zai ez geratzeagatik, mugarik ez ipintzeagatik, enbidoa handira botatzeagatik, orain mundua dago beraien zain.
Herrigintzaren majiari esker, irrigintzaren bideragarritasunari esker, beraien naturaltasunari esker, beraien izaerari esker, beraien indarrari esker, historikoki ia ia ezinezkoa zena lortu dute. Ez dute lortu soilik neska Debarra beraien ordezkari bilakatzea. Ez dute lortu soilik neska Debarra betirako beraien zerbitzura egotea.
Itziartarrek, direna direlako, lortu dutena da, neska Debarra debar sentitzeaz gain….
itziartar ere sentitzea.
Itziartarrekin beti….. G R A K!!