Gaizka Izagirre
Zinema nire pasioa. Mundu osoko telesailak deskubritzea, nire adikzioa. Dokumental harrigarriak aurkitzea, bizioa. Ikusitako guzti horrek, nigan sortzen duen gaixotasun kontrolaezinaren sendabidea, blog honen bitartez zuekin partekatzea. Ongi etorri.
Azken bidalketak
Iruzkin berriak
- “Blogetan!” lehiaketako finalisten zerrenda • ZUZEU(e)k Gaizka Izagirreren bloga bidalketan
- “Blogetan!” lehiaketako finalisten zerrenda | Azkue Fundazioaren Egunkaria(e)k Gaizka Izagirreren bloga bidalketan
- Jon(e)k Azken urteetako telesail handienak, agur esan digu. Oraindik ikusi gabe? bidalketan
- Jon(e)k 2017ko telesail onenak (eta zergatik ikusi) bidalketan
- Jon Artano Izeta(e)k Gora umore absurdoa! bidalketan
Artxiboak
- 2019(e)ko martxoa
- 2019(e)ko otsaila
- 2017(e)ko abendua
- 2017(e)ko urria
- 2017(e)ko iraila
- 2017(e)ko abuztua
- 2017(e)ko uztaila
- 2017(e)ko ekaina
- 2017(e)ko maiatza
- 2017(e)ko apirila
- 2017(e)ko martxoa
- 2017(e)ko otsaila
- 2017(e)ko urtarrila
- 2016(e)ko abendua
- 2016(e)ko azaroa
- 2016(e)ko urria
- 2016(e)ko iraila
- 2016(e)ko abuztua
- 2016(e)ko uztaila
- 2016(e)ko ekaina
- 2016(e)ko maiatza
- 2016(e)ko apirila
- 2016(e)ko martxoa
- 2016(e)ko otsaila
- 2016(e)ko urtarrila
- 2015(e)ko abendua
- 2015(e)ko azaroa
- 2015(e)ko urria
- 2015(e)ko iraila
- 2015(e)ko abuztua
- 2015(e)ko uztaila
- 2015(e)ko ekaina
- 2015(e)ko maiatza
- 2015(e)ko apirila
- 2015(e)ko martxoa
- 2015(e)ko otsaila
- 2015(e)ko urtarrila
- 2014(e)ko abendua
- 2014(e)ko azaroa
- 2014(e)ko urria
- 2014(e)ko iraila
- 2014(e)ko abuztua
- 2014(e)ko uztaila
- 2014(e)ko ekaina
- 2014(e)ko maiatza
- 2014(e)ko apirila
- 2014(e)ko martxoa
- 2014(e)ko otsaila
- 2013(e)ko iraila
- 2013(e)ko abuztua
- 2013(e)ko uztaila
Kategoriak
- 2013ko blogari berriaren sari berezia
- Albisteak
- B.S.O
- Crowdfunding-a
- Dokumentalak
- Emakumea zineman
- Euskal Zinema
- Fantasiazko eta beldurrezko zinemaren astea
- Fantasiazko eta beldurrezko zinemaren astea 2015
- Film laburrak
- Gomendioak
- Irratiko saioak
- Kritikak
- Laburmetraiak
- Making of
- Pelikulak
- PIXAR-GHIBLI
- Sailkatugabeak
- Sariak
- Telesailak
- Upfronts
- Zerrendak
- Zinemaldia 2014
- Zinemaldia 2015
- Zinemaldia 2016
- Zinemaldia 2017
- Zinemari eskutitza
- Zuzendariak
Sorrera pozgarri bati buruzko kronika
Atalak: Dokumentalak, Gomendioak, Zinemaldia 2016
Denok dakigun bezala, 2003an Espainiako gobernuak euskaraz idatzitako egunkari bakarra ixteko agindu zuen: Euskaldunon Egunkaria. Egunkaria itxi eta bere zuzendaritzako partaideak torturatu egin zituzten. ETAko kide zirela esan zuten. 7 urte beranduago, epaiketan, salaketa horien zentzugabetasuna frogatu zen: akusatu guztiak absolbituak izan ziren.
Dokumental hau ez da ordea bidegabekeria tamalgarri horien bilduma; lehenengo euskarazko egunkariaren sorrera pozgarri eta itxaropentsua dauka hizpide. Eta hori iruditu zait hain zuzen, asmatze handiena. Ez duela bidegabekeria hori helduleku gisa erabili. Egunkaria sortu zutenen atzean, irakasle, kazetari, diseinatzaileak besterik ez zeudela erakutsiz, pertsona arruntak azken finean. Modu honetan, kontakizun hori, Acebes-en hasierako mezu negargarri horrekin talka egiten duen unean, Eriz Zapirain-ek kontatu nahi izan duenak, indar askoz ere handiago hartzen duelarik. “Hauxe zen guztia, besterik ez”.
Dena den, dokumentala sostengatzen duten bi zutabe nabarmenduko nituzke. Alde batetik istorioa bera jakina; elkarrizketatu ugariren bitartez sorrera gogor, polit eta pozgarri horren lekuko zuzena bilakatuko garelarik . Eta bestetik teknikoki bikaina dela; sinplea baina oso txukuna, eta ez da harritzekoa. Argazki zuzendaritzaren arloan, Juantxo Sardon-ekin kontatu izanak (Gazta zati bat, Azken bidaia …) sekulako aberastasuna ematen dio ekoizpenari, hain berezkoak dituen lehen plano argitsuekin jolastuz eta kamera posizio bikainetan ipiniz. Eta bestetik Napoka Iriaren ezinbesteko soinu banda. Komeni denean bakarrik agertzen diren gitarra akorde horiek erabiliaz, dokumentala osatzen duten makineria guzti horren olio bihurtzen direlarik. Bien artean, argitasunez betetzen dute fotograma bakoitza.
Baina ekoizpen hau ahalik eta ikuspegi objektiboenetik aztertuz eta gaia alde batera utziz, erritmo falta apur bat sumatu dut. Istorioa aurrera eramaten dutenak, elkarrizketatuak berak baitira, pantailan pisu gehiegi hartuz eta faktore hau bi ahoko ezpatan bihurtuz. Nire gusturako, dokumentalak irauten dituen 88 minutu horietan, denbora gehiegi betetzen dute. Hainbat zatitan astun xamarra egin zait, muntaia arinagoa espero nuen agian, artxibo irudi gehiagorekin jolastuz eta zergatik ez, birsortzeak txiki batzuk eginez. Ala Gazta zati bat, Bertsolari eta Lucio bezalako euskal dokumentalean egin bezala, kokaleku desberdinetara joanaz, ikuslearen “bidaia bisual” hori erraztuz. Kontuz, ez naiz esaten ari elkarrizketatuak kendu behar zirenik ezta gutxiago ere. Baizik eta beraiek dioten guzti hori, off ahotsaren bitartez edo, irudi, argazki ala beste motatako plano batzuekin gehiago jokatuz, biziagoa bihurtuko lukeela narrazioa, eramangarriagoa. Halere, lan oso interesgarria eta txukuna.
Saila: “Zinemira”
GAUR IREKIKO DITU ATEAK
Dokumentala
Urtea: 2016
Zuzendaria: Eriz Zapirain
88 minutu.