Osasun arreta euskaraz eskatzen ari gara aspalditik. Jakin badakigu ez dela batere erraza, ez dela goizetik gauera lortzen. Osabide euskarri informatikoa euskaraz eskatu nuen 2012. urtean, eta bagenekien borrokak luze joko zuela. 6 urte pasa dira eta oraindik gazteleraz dago.
Euskara teknikariak hasi dira egoerari neurria hartzen. Mantra bat bailitzan, aita gurea bezala, kultura-aldaketa bat sustatzea beharrezkotzat jotzen dute. Bazen garaia!
Balizko esnearekin ezin gosaldu. Egoeraren konplexutasuna gogoan, eta arretaren normalizazioari buruzko ehunka testu irakurri ostean, gauza bera ondorioztatu genuen 2015ean, orain 3 urte, eta publikoki adierazi Donostian egin zen focus-group batean, baita unibertsitatearen udako ikastaroetan ere. Horren gaineko artikulu bat ere argitaratu genuen BAT soziolinguistika aldizkarian, ‘Hizkuntza kontzientzia osasungintzan. Unibertsitatearen eta Osakidetzaren ekarpena zein elkarlana kultura-aldaketa prozesuan.’
Blogak ematen duen intimitateaz profitatuz, artikulu horren oinarria izan zen dokumentu bat partekatu eta proposatu genuen Bilboko Albian dagoen Angband gotorlekuan. Izan ere, non boterea, han erabakia. Hurrengo egunean dei bat jaso nuen,ezetz asmatu nondik. Lasai, zurrumurruek diotena ez da egia, oraindik ez didate kargu publiko bat eskaini.
Kultura-aldaketa. Kolektibo batzuk sentiberatzeko: profesional ez-euskaldunak.Hori irakur dezakegu euskara planaren bitarteko ebaluazioan.
Horri buruz zerbait idatzi nahi nuen, eta hara, kasualidadez, nire zerbitzu-unitatetik mezu bat jaso dut oraintxe. Komunikazioa lantzeko ikastaro bat eskaintzen zaigu osasun-profesionalei. Gaztelera hutsean. Baina, eta hori da mingarriena, komunikazioan hizkuntzaren gaia landuko ez duen ikastaroa. Izan ere, naturaltasunez, Osakidetzan dena da gazteleraz. Komunikazioa landu, pazientearen hizkuntza kontuan hartu gabe: hamaika ikusteko jaioak gara, baita hamabi ere.
Kultura-aldaketa behar dela bistan da, Euskara Zerbitzutik hasita. Oraindik ez baitute ikasi osasun arreta eta hizkuntza batera doazela. Oraindik ere errotulazioan eta hizkuntza-eskakizunetan baitute ortzemuga. Gogoa begiak bezain lausotuta, zuzendu ezinekoari neurri zuzentzaileak jarriko dizkiote, biriketako minbiziarentzat zain belarra bezain eraginkorrak.
Kultura aldaketa. Hizkuntzaren gaia zeharkakoa bilakatzea da hori, arreta eskaintzen den une bakoitzean hizkuntza kontuan hartzea, alegia. Hizkuntza eta arreta gauza bera direla aitortzea. Hizkuntza kontzientzia ikasketa prozesuan, etengabeko formakuntzan eta eguneroko jardueran txertatzea. Arreta euskaraz eskaintzea, eta ez eskatzera behartzera. Kultura-aldaketa behar dugula bistan da, Euskal Herri osoan agian, baina beldur naiz ez ote den beranduegi.
Izan ere, paziente batek gazteleraz irakatsi zidana etorri zait gogora: andá y cantale un tango a Gardel.
Kultura-aldaketa Osakidetzan
Atalak: Sailkatu gabea
Osasun arreta euskaraz eskatzen ari gara aspalditik. Jakin badakigu ez dela batere erraza, ez dela goizetik gauera lortzen. Osabide euskarri informatikoa euskaraz eskatu nuen 2012. urtean, eta bagenekien borrokak luze joko zuela. 6 urte pasa dira eta oraindik gazteleraz dago.
Euskara teknikariak hasi dira egoerari neurria hartzen. Mantra bat bailitzan, aita gurea bezala, kultura-aldaketa bat sustatzea beharrezkotzat jotzen dute. Bazen garaia!
Balizko esnearekin ezin gosaldu. Egoeraren konplexutasuna gogoan, eta arretaren normalizazioari buruzko ehunka testu irakurri ostean, gauza bera ondorioztatu genuen 2015ean, orain 3 urte, eta publikoki adierazi Donostian egin zen focus-group batean, baita unibertsitatearen udako ikastaroetan ere. Horren gaineko artikulu bat ere argitaratu genuen BAT soziolinguistika aldizkarian, ‘Hizkuntza kontzientzia osasungintzan. Unibertsitatearen eta Osakidetzaren ekarpena zein elkarlana kultura-aldaketa prozesuan.’
Blogak ematen duen intimitateaz profitatuz, artikulu horren oinarria izan zen dokumentu bat partekatu eta proposatu genuen Bilboko Albian dagoen Angband gotorlekuan. Izan ere, non boterea, han erabakia. Hurrengo egunean dei bat jaso nuen,ezetz asmatu nondik. Lasai, zurrumurruek diotena ez da egia, oraindik ez didate kargu publiko bat eskaini.
Kultura-aldaketa.
Kolektibo batzuk sentiberatzeko: profesional ez-euskaldunak.Hori irakur dezakegu euskara planaren bitarteko ebaluazioan.
Horri buruz zerbait idatzi nahi nuen, eta hara, kasualidadez, nire zerbitzu-unitatetik mezu bat jaso dut oraintxe. Komunikazioa lantzeko ikastaro bat eskaintzen zaigu osasun-profesionalei. Gaztelera hutsean. Baina, eta hori da mingarriena, komunikazioan hizkuntzaren gaia landuko ez duen ikastaroa. Izan ere, naturaltasunez, Osakidetzan dena da gazteleraz. Komunikazioa landu, pazientearen hizkuntza kontuan hartu gabe: hamaika ikusteko jaioak gara, baita hamabi ere.
Kultura-aldaketa behar dela bistan da, Euskara Zerbitzutik hasita. Oraindik ez baitute ikasi osasun arreta eta hizkuntza batera doazela. Oraindik ere errotulazioan eta hizkuntza-eskakizunetan baitute ortzemuga. Gogoa begiak bezain lausotuta, zuzendu ezinekoari neurri zuzentzaileak jarriko dizkiote, biriketako minbiziarentzat zain belarra bezain eraginkorrak.
Kultura aldaketa. Hizkuntzaren gaia zeharkakoa bilakatzea da hori, arreta eskaintzen den une bakoitzean hizkuntza kontuan hartzea, alegia. Hizkuntza eta arreta gauza bera direla aitortzea. Hizkuntza kontzientzia ikasketa prozesuan, etengabeko formakuntzan eta eguneroko jardueran txertatzea. Arreta euskaraz eskaintzea, eta ez eskatzera behartzera. Kultura-aldaketa behar dugula bistan da, Euskal Herri osoan agian, baina beldur naiz ez ote den beranduegi.
Izan ere, paziente batek gazteleraz irakatsi zidana etorri zait gogora:
andá y cantale un tango a Gardel.