Martxoaren 2lean "Prix Rembrandt 1975" Eskuratuko du Donostiako bere etxean
Rembrandt margolariaren izena arras ezaguna da margogintzaz ari direnen artean. Hain xuxen ere, Europako margolarien artean Rembrandt handienetarik eta ospetsuenetarik izan da. Margolari hau XVIIgarren mendean bizi izan zen Beheterrietan (Pays Bas).
Gaur egun, Europan bezala mundu guztian, artistei sari handiak ematen zaizkie. Hauetariko bat Rembrandt saria da. Lehen aldiz orain urte guti eman zan sari hau. Lehen saria Beljikako margolari ospetsu batek hartu zuen, hots, Paul Delvaux-ek. Joan zen urtean, berriz, egun Inglaterrak duen artista hoberenetariko bati eman zizaion, Ben Nicholson-i.
Aurtengo Prix Rembrandt XXgarren mendeak duen beste artista handi eta ezagun batek jasoko du. Are gehiago, artista hau gure arteko bat da, hots, Eduardo Txillida. Badu beste bereizgarri bat aurtengo Prix Rembrandt delakoak: alegia lehenengo aldiz euskaldun eta aldi berean eskultore den norbaiti eskaintzen zaiola.
1975eko Prix Rembrandt-ek zer adierazi nahi du? Sari honek adierazi nahi duena zera da: Txillida, euskal eskultoreak egungo europear arte berriari ikuspegi bereziko lanak eman dizkiola (hogai eta bost urte baino gehiagoren buruan).
Hil honen 21ean Prix Rembrandt eskuratuko du Donostiako hirian.
Berari zenbait galdera egin diogu eta horien berri eman diegu gure irakurle guztiei.
Guk, amaitzeko, zorionak eman nahi dizkizugu Prix Rembrandt-gatik eta Diano Marina-gatik. Azkenengo hau noiz emango dizute?
Baina, gauza bat da argi eta garbi, hots, Herriarekin jokatu nahi duenak Herriarekin ibili behar duela aldi txarretan bezala aldi onetan.
Herriko indar oro batuko dituena Herria bera da. Bakoitzak bere lanean gogor eta trebe jokatuaz, denok Herri bat osatu behar dugu. Lehen ere elkarrekin, herritar mailan ibili izan garen neurrian Herriari bultzada handiak eman izan dizkiogu eta gure nortasuna osatua ikusi izan da.
Gaurkoan, gure eskultore batek bere fruituak Euskal Herriari eskeini nahi dizkio. Are gehiago, Txillidak hauxe aitortzen digu: "Nik, neure Herriari esker izan ez bazen ez nituen sekula egindako lanak egingo, nahiz eta ospea gaurkoaren parekoa eduki izan".
Baina, amaika indar bada egun gure artean lotuta! Indar hauk askatzen saia gaitezela denok, eta batez ere, bide bizkorrenak eta xamurrenak dituztenak.
Gure herrietako egintariei eta era guztietako zuzendari diren guztiei hauxe eskatu nahi genieke: lagun gehiago herriko jendeari, ken oztopoak eta egin bidea aske!