Durangoko Kurutzeaga Ikastola
Aspaldi samar sortua da Durangoko ikastola. Orain arte izan duen eragin eta arrakastaz eta gerorako dituzten asmo eta lanaz zertxobait jakin nahirik batzordearengana jo dut.
Nirekin solasaan Paul Astigarraga, abadinoarra eta Anton Alberdi, otxandioarra, lehendakari berria eta zaharra ditut.
Egia da. Gaur ikastolek badute halako izen bat. Hasiak dira fruituak ematen, han eta hemen. Talde txiki baten eskuetan dena uzteko arriskua dute gurasoek. Gurasoen heziketaz arduratzen hasi da ikastola. Izan ere gurasoek jakin behar dute ikastolako hezibideak nondik nora duazen. Kaltegarria da haurrarentzat ikastolako eta etxeko giro desberdina. Batera ihardun behar dute anderenuek eta gurasoek. Oso txarrak dira bapateko giro aldaketak. Hotzetik berora eta berotik hotzera aldatzen dena erraz gaixotzen da. Gurasoak argitzeko eta hezteko hitzaldi batzuk ematen ditugu. Orain berton lau eguneko mintegi batean dihardugu. Beste eskoletako haurren gurasoak baino argituagoak eta kezkatuagoak dira ikastolako gurasoak. Beste horrenbeste gertatzen da haurrekin ere. Etxean dut honetan ixpilurik garbiena, bat ikastolan eta bestea beste eskola batean bait ditut.
Luzaz mintzatu gara hontaz eta hartaz. Buru hauste batzuen berri bakarrik eman nahi genuen. Oztopoak oztopo , asko egin da. Aurrerantzean ere izango da lanik eta oztoporik aski. Ustekabeko harri kankarrekin egin ohi da askotan topo bidearen erdian.
Erein zen haziak indarra hartu du lurrean, baina uzta eman dezan jorratu egin behar da, belar txarrak kendu egin behar dira. Etengabeko lana da: lurra maneatu eta ongarritu, hazia erein, landarea jorratu. Hori da uzta ona eta oparoa jasotzeko bidea.