Xaribari Euskal Antzerkitalde Berriarekin Elkar Hizketan
Urtarrillaren 27an Atotxako Aita Frantzizkotarren aretoan bildu giñan. Euskal antzerki-talde berri batek antzerki lan ikusparri eta mamitsu bat agertu zigun. Talde berri honen izena: XARIBARI. Gure artean ditugu orain Xaribari taldeko gazte batzu, berri emateko gertu. Elkarrizketan hasi aurrez, gure ongi etorria Xaribari taldeari euskal antzerkigintzara.
–Noiz eta nola hasi ziñaten antzerki lanean?
–Urtebete pasa izango da. Alde batetik gazte talde bat ginan, Atotsako Aita Frantzizketarren aretoetan biltzen giñanak lagunartean; eta bestetik lehen teatroan ibilitako batzu –erderazko teatroan– eta beste lagun batzu. Denok batu giñan antzerki edo teatro giroan zerbait egin nahirik.
–Nungoak zerate?
–Gehienok donostiarrak edo Donostia aldekoak gera. Badira Azpeitiar batzu eta Oñatiar bat ere.
–Zer egin duzue orain artean?
–Gehienok euskera ikasten ari gera. Eta horrekin batera antzerki lanean. Euskera ondo ikasi bitartean, ezin egin antzerkia aurrez aurre hitzegiñaz, eta horregatik, larunbatean agertu genuen antzerkian ilusiko zenutenez, Hitza grabatua zan zintan, eta gure aldetik hitzak zioena irudiz azaltzen genuen.
Badira gure artean euskera ondo dakitenak. Hauek ere antolatu zuten beste antzerki bat, aurrez aurre azaltzeko hitz eta guzti, bainan gutxi gera euskeraz ondo dakigunok ondo, hitzegiteko gisan, esan nahi dugu– eta antzerkia gertu genuenean, batek aldegin beharra izan zuen, eta antzerki hora utzi egin genuen. Beraz, oraingoz, larunbatean agertu genuen antzerkia bakarrik daukagu gertu, edozein tokitan azaltzeko.
Gero mintzatuko gera larunbatean –Urtarrillaren 27an– agertu zenuten antzerkiaz. Mintza gaitezen orain antzerkiaz, antzerkia orokorki hartuz. Nundik jo nahi duzue eta zer ekarri nahi diozue euskal antzerkiari?
–Antzerkiak edo teatroak berritze haundia eta aurrerapen haundia izan du azkeneko urte hanetan. Bi aipatuko genituzke guk, berritze hau aurrera eraman dutenen artean: Stanislavski errusitarra, eta Poloniako Jerzy Grotowski. Hauen bidetik joan nahi genuke guk ere, eta hauxe eskeini nahi genieke euskal antzerkigintzari, guretzat ere jarraigarri bai da hauen bidea.
–Nundik doa, ba, hoien bidea?
–Oraindik sakonki aztertu beharra dugu hauen bidea; bainan orain artean ikasi degunarekin aurrera goaz.
Zailla da bi hitzetan esatea nundik doan Stanislavski eta Grotowskiren bidea.
Hauetatik guk hartu duguna, edo hartu nahi duguna, da guk esan genezakena: Antzerki giroan antzeslaria edo "aktorea" dugu garrantzi haundiena duena. Antzezlariaren eginkizuna da aztertu beharrezkoa.
Antzeslariak bere barnea azaltzen du konfiantza-giro batean. Bera dena agertzen du bai talde zuzendariaren aurrean, bai taldekideen aurrean, eta bai ikusleen aurrean. Elkarren hartu emanetan egiten da antzerki lana: elkar ezagatu eta elkarrekin bakoitzaren nortasona aberastuz.
Antzerki era honetan ez dira beharrezkoak ez apainketak, ez eszenarioak. Antzerki pobrea da. Bere gorputz hotsa nahikoa du antzeslariak, barnean dituen indarrak agertzeko.
–Zer dakarkio herriari antzerki era honek?
–Taldeak lortzen duena elkarren hartu emanetan eta elkarren lanean, herriaren eta gizartearen onerako dugula uste dugu, herriak eta gizarteak lortzen duen zerbait bai da hori.
–Egitan ardura haundikoak zuen hitzak; oraingoz ez dugu betarik eta ez tokirik idea hauek sakonkiro aztertzeko, bainan beste egunen batean jarraituko dugu. Orain mintza gaitezen, laburki bada ere, agertu zenuten antzerki-lanaz?
–Batzar Nagusia du izena. Lauro Olmo eta Pilar Enciso dira bere egilleak. Hauek erderaz idatzi zuten eta guk euskeratu egin dugu.
Haurrei zuzenduriko antzerkia da bainan bere mamia denei zuzendua da, eta hain zuzen zaharragoak geranok gertuago gaude mami hori hartzeko.
Bertan antzeslariek animalia irudiak dituzte eta irudi hauetaz baliaturik injustizia giro bat agertzen zaigu. Bainan antzerkiaren mamia geuk esatea baino, egokiago iruditzen zait dela guzioi luzatzea: Euskal Herrian zehar agertu nahi dugu lan hau, eta etorri zaitezte ikustera, zuen herrietara irixten geranean.
–Milla esker zuen hitzengatik Xaribari taldeko lagunok, eta gure ongi etorria berriro euskaldunon antzerkigintzara.
Iñaki Zubizarreta
Paris eta Marseillen antzezten ari diren "Onirocri" antzerkiatik jasoa
7
GaiezKulturaAntzerkiaTaldeakXARIBARI
EgileezARBELAITZ1Kultura
