Bingen Zupiriak elipsi bidez adierazi zigun norantz dauden lerratuta euskarazko hedabideak, eta denok ulertu genion, xehetasun gehiagoren beharrik gabe. Despistatu-plantak egin zituen baten batek, baina gutxi izan dira, zorionez. Bada, hemen lerro deituko diogu espazio politiko-ideologiko horri. Lerroa nolabait deskribatzekotan, ezkertiar eta abertzaleen ohiko eremua baino zabalxeagoa litzateke, gutxitan festa kromatiko bat.
Presaka egin behar izan zuen ospa Zupiriak mahai-ingurutik, lehergailua jaurti eta berehala, eta ezin izan zioten esandakoaren gainean konturik eskatu. Baina tira, esan zuena esan zuen, eta gutxi-asko denok gaude ados; askok erantzun diote haserre sare sozialetan-eta, gehienek arrazoiarekin, segur aski, baina inor gutxik kendu dio arrazoia.
"Prest egongo ote lirateke ‘lerrotik’ kanpoko kazetari saldoak euskaraz idazte hutsagatik haien burua bazterrean kokatzeko?"
Eta ia inork ez dionez arrazoirik kendu ez naiz ni hasiko orain, jendeak pasadizo hau erdi ahaztuta duenean. Bat nator diagnostikoarekin, eta arazo potoloa iruditzen zait, gelako elefante potolo ugarietako bat. A, eta Zupiriari arrazoia ematen hasita: data zehatz bat seinalatu zuen hark, Zaldibarko istripuari eta horrek ekarri zuen soka luzeari erreferentzia eginez, lerroko hedabideak gaizki portatu zirela eta. Zaila da orokorrean hitz egitea, baina irudipena izan nuen, noiz eta aurtengo hauteskunde autonomikoen biharamunean, nik segitzen ditudan lerroko hedabide nazionalek ospatu egin zituztela EH Bilduren emaitza onak Zaldibarren eta inguruko herrietan –barkatuko didate lerroburuak oso era makurrean interpretatu banituen–. Bestela esanda, beste alderdi batzuen ardurapean gertatutako tragediaren ondorengo haserrea eta min izugarria kapitalizatzea lortu zuela alderdi batek. Eta lerratuegia baino, itsusia iruditu zitzaidan hori. Eta lerrotik ari naiz idazten ni ere, edo hala uste dut.
Presaka egin behar izan zuen ospa Zupiriak mahai-ingurutik, baina bestela agian gustura galde zekizkiokeen hainbat kontu; esaterako, distantzia eta deserosotasun ideologikoez aparte, prest egongo ote liratekeen lerrotik kanpoko kazetari saldoak euskaraz idazte hutsagatik haien burua bazterrean kokatzeko, askotan merezi baino aitortza urriagoa jasotzeko, beti “euskal” etiketaren pean irakurriak izateko, nola dirulaguntza publikoak hala herritarren sostengua erregutzen aritzeko. Bestela esanda, tentatuta ikusten ote dituen hedabide sasi-elebidunetako kazetariak jauzi hori egiteko, eta ea ideien arrakalak soilik eginarazten dien atzera.