Burura datozkit Herreran turista chicak erakartzeko zentro komertziala, Loiolako bizilagunek puntako ikuskizunez gozatzeko antzoki ederra, edo Alde Zaharrean euskal gastronomia modernoenarekin esperimentatzeko gune berezitua. Kulturaren aitzakian gerturatuko diren bisitarien begietara itxuratu beharko genuke pixka bat hiriburua, ezta?

Antzerako zerbait egin zuten Marseillan 2013an, Kultur Hiriburutzaren urtean. Total, zer egingo dugu, bada, erdi utzita dauden auzo zaharkituekin? Atzerritar txiroak erakartzeko bakarrik daude gune horiek, eta gu, hiriburuko jende “garbia” dirua galtzen ari gara auzo horietan eraiki ahal eta egiten ez dugunarekin.

La fête est finie (Festa amaitu da) dokumental frantsesean ondo azaltzen dute Marseillaren historia hori, 2013ko Europako Kultur Hiriburutzak ekarritako transformazio urbanistikoarena, hiriaren paisaia aldaketarena, betiko portu industriala turistak paseatzeko gune bilakatzearena, auzo zaharrak hustu eta bizilagunak leku oraindik-eta baztertuagoetara desplazatzearena, bazterretatik hiriaren erdigunera datorren jendea zaintzeko kontrol polizialen areagotzearena... Nola zen hori? Ah, bai, gen-tri-fi-ka-zi-o-a.

Troiako zaldiarekin egiten duen konparaketa gustatu zait asko: Europako Kultur Hiriburutza opari eder bat bezala entregatzen dizute, baina behin hirian sartutakoan...

Nicolas Burlaud zuzendariak oinarrizko errekurtsoekin osatutako dokumentala euskaratu du ARGIAk, Donostiako Kultur Hiriburutzaren inguruan eztabaida sustatzeko sortutako Donostiaren 2016 ertzak egitasmoaren barruan. Antiguo auzoko Txantxarreka Gaztetxean egin da lehen emanaldia, baina ez da bakarra izango; eta asko Donostian bertan eskainiko badira ere, herri guztietarako da baliagarri, kulturaren eta kolpe urbanistikoaren gaia mahai gainean jartzeko.