Honela dio Juan Ignazio Iztuetak bere Gipuzkoako probintziaren kondaira edo Historia 1847ko liburuan: “Ez da erraz izango billatzen beste landare bat, gai guztietara artoari alderatzekorik. Azal ta barru, lasto ta mami, oso ta bizi, apurrik txikarrenerañoko guztia du oneretsua, eta gañera guztiz aberatsa. Nere jaiot-erriko soro batean billatu izan det, beste askoren artean, arto landare bat lau buru ondo beteakin, et oetan kontatu izan ditut bi milla irureun ta zortzi ale, guztiak ondo elduak, eta obetandezkoak. Orra zenbaterañoko ondasuna ematen deban, Gipuzkoatarrak beren gogokoa duten landare maitagarri onek!”.