Muga inguruan bizi garenok ohikoa dugu gure diru pitxarrak bi estatuetako bankuetako kontu korronteetan edukitzea. Alde batean lana, bestean etxea. Alde batean lansaria, bestean gastuak. Eta batetik besterako bidaian, bankuek komisioa hartzen dutenez likidoan garraiatzea zaigu merkeena. Aurreko astean Hendaiakoan sartu behar izan nuenez, hara egin nuen bi hilabeteko saria patrikan nuela. Leihatilara jo eta bertako langileak sosaren nondikakoa galdetu zidan. Nire haserrea adierazi aurrez, sosaren nondikakoa agiri batez frogatu beharko nuela, bestela, ezingo nuela sosa nire kontuan sartu esanda bidali ninduen. Gaur jakin dut Espainiako ogasunak diru beltzarentzat bidea libratu duela, bankura joan kontua ireki eta sosa sartu litekeela inongo agiririk gabe. Ez diotela inori ezer eskatuko, alegia. Hori bai, langile batek bildu lezakeenaz ez dute deus esaten, beltza behar du izan, pitxarra paketea baino patrikan kabitzen ez dena larruzko poltsa lepo behar duena. Ahal badut beste pitxar bat aurreratu larruzko poltsan sartu eta langile berarengana egin behar dut ea zer dioen. Eta dioenaren arabera sesioan sartzeko gogoa berdintzeari ekingo diot. Eta egingo dudanari eskandalua deituko diote.