Da bizi dugun hau. Nekez joanen zaigu aste bat, biktimak hitzaren estalpean mintzo den profesionalaren baten mezu publikoren bat entzun gabe. Ez dira gutxi zelatan bizi direnak, tribunaletara nor eramango xede. Aski da irrati azkarren sintonietan bidaiatu ongi informatuta bizitzeko. Nik harrapatutako azkenak, PSEko Eguiguren zuen ardatz, Batasuneko zuzendaritzaren aurkako epaiketan bere parte-hartzea zela-eta.

Biktima zenbait ordezkatzen duen elkarteak salatu omen du Batasunekoa bailitzan. Eta esatariek berria formalki eman ondoan, hasi dira tertuliano orojakileak honetaz eta hartaz salaketaren komenigarritasuna baloratzen. Horretan zeudela, elkarteko zuzendaritzako batek hots egin eta zuzenean mintzatzeko aukera eman diote. Eguiguren jaunak egina terrorismoarekin kolaboratzea omen. Kotxea aparkatu eta nire zereginetara egin dut.

Bidasoa ibaia nuen begi aurrean, Zabaltza gogoan eta Felipe Gonzalezen elkarrizketarenak, eztia uretan nola sartu dituztenak danbaka. Ez da posible, ezin liteke errepikakorraren musika soilean urtu dut nirea, lanak eskatzen zidan kontzentrazioari atea ireki ezinik. Bakoitza bere minek bizi dute eta konponketaren hastapenetik urrun. Ezin dugu hau ere profesionalen esku utzi.