Edorta Jimenez idazleak Nabarra aldizkariaren urriko zenbakian [Beranduago jakinarazi zuten Espainiako Narratiba Saria Kirmen Uriberen Bilbao-New York-Bilbao liburuari emango ziotela]: "Susmoen artean bada bat azken urteotan garunak jaten dizkidana. Euskal literatur sistemaren erabaki-gune nagusia, botere-leku printzipala, ez ote dagoen euskal literaturatik kanpo. Non eta, argi esanda, Madrilen. Espainiako Sari Nazionaletan. Orain arte euskal idazle bik eskuratu dute saria, eta horiexek dira euskal idazlerik itzulienak eta irakurrienak. Bihar-etzi euskal idazlerik irakurriena nor izango den erabakitzeko ahalmena dutenak Madrilen biltzen dira. Urtero. Euskal best-sellerren sortzaileak dira. Miragarria? Gaitzerdi, esango didazue, ez baikara honetan bakarrak. Ba ez, ez gara kolonizatu bakarrak, egia".
Belen Altunak El País-en, best-sellerren gaiari tiraka: "Zergatik ez dira euskaratzen best-seller ugari, agian ez oso kalitate handikoak, baina komertzialki errentagarriak suertatu ohi direnak hizkuntza gehienetan? Eta zergatik ez du aurkitzen bere lekua gurean hainbat literatura-generok? Nazioarteko eleberri historikoak; edo eleberri erromantikoak, genero arroxak, esaterako".
Oier Guillan idazleak Berrian: "Badirudi maitasunari buruz edo heriotzari buruz poesian hitz egitea zilegi dela, baina egunerokotasunean txertatuta dauden gaiak jorratzen dituzunean poesia etiketaduna egiten duzu. Iruditzen zait maitasunaren eta heriotzaren pare badirela beste hainbat gai hunkitzen eta ukitzen gaituztenak egunero, horien artean gai politikoagoak izan litezkeenak".