Izen bikaina taldearena, zorionak! Fabrikako montaje katetik baztertuak izan zarete?

Eskerrik asko! Bai, fabrikan dauka jatorria taldearen izenak. Hasieratik izan gara apur bat adaptaezinak. Arrasateko beste jende askok baino punk sentimendu gehiago izan dugu betidanik, eta sasoi baten Arrasateko taldeetatik apur bat baztertuta geunden.

Hitzak oso ezkorrak dira. Ez dago positibotasun izpirik?

Tira, gu alaiak gara, baina bizimodua gero eta txarragoa da, natura hondatuta, AHT, baloreak –familia, laguntasuna...– galtzen doaz, konformismoa... Hori guztia ikusita, zaila da positiboa izatea.

Arrasaten ez gara ba kooperatibarekin ondo bizi?

Dirua badago, baina etxe guztietan ez gara hain ondo bizi. Ondo dago kooperatibak lana eta dirua ematea, baina protesta eta inkonformismoa ezabatzen ditu. Gainera, badirudi telegidatuta gaudela: ingeniariak izan behar dugula, izaera galtzen dugu.

Zer da punka zuentzat?

Jarrera bat. Bizitzeko, sentitzeko eta batez ere espresatzeko modu bat, artea ere izan daitekeena; jakina, protestarekin lotutakoa. Hala ere, ez genuke esango gu punkyak garenik. Batzuk konturatzen ez diren arren, gaur egun ezin gara 80ko hamarkadaren moduan bizi; garai hori pasa zen.

Euskarazko, gaztelerazko eta ingelesezko hitzak dituzue. Zer hizkuntzatan aritzen zarete erosoago?

Aitor: Gazteleraz erosoago idazten dut hizkuntza horretan gehiago irakurtzen dudalako, baina euskaraz gehiago abesteko ahalegina egin nahi dut. Gainera, euskarazko talde gutxi entzun izan ditugu; batez ere, Delirium Tremens eta Ume Gaiztuak.

Formaldu egin zaretela esango nuke, orain taldea serioago hartzen duzuela...

Agian pasatuta jotzen ikasi dugu; ez gara askorik aldatu. Hala ere, egia da taldea apur bat serioago hartzen dugula. Ilusio bat aurrera eramateko lan egin behar da eta horri eutsi gura diogu.