Nire arbasoena ez den hizkuntza hau
“Aizu, andrea!”. Txamarra bat, euritako bi, karpeta, kirol-motxila eta afarirako eta biharamuneko erosketak gainean neramatzala entzun nuen oihua. Biratu nintzen: “Aizu, andrea!”. Bai, niri ari zitzaidan. Hogei urte inguruko kankailu bat: “Bai?” erantzun nion eta hurbildu egin zitzaidan handikotea: “Fluping-txetxerrep elizondo…”. Hasi nintzen, bada, hurbil genuen elizaren ondoa seinalatzen, baina berak kasurik ez, han zirauen bere hitzaldia botatzen arnasarik gabe gelditu zen arte. Orduan kokotsa dar-dar zuela konturatu nintzen. Lurrean utzi nuen nire zama: “Ea, mutil, lasai, zein da arazoa?”. Ondoren jasan nuen hitz-uholde hartatik kontroldekalidad eta karpinteriametalika bakarrik ulertu nuen. Kutsidazu herriko biztanle sentitu nintzen neure herrian, Rosa Martín baino, Juan Martin berria.
Baina bera zen begiak gori-gori zituena. Luzaroan egon ginen berbetan. Berbetan edo, batuaz ni eta bizkaiera nafartu urduritsuan bera. Horrela jakin nuen Elorriokoa zela, baina sei urte lehenago, ama hil zitzaionean, Elizondora joan zela aita eta amonarekin bizitzera. Trapagaraneko enpresa batetan ziharduela lanbide heziketako praktikak egiten. Eguerdian lantokitik ateratakoan, gerriko poltsa ez zeukala konturatu eta komisaldegira abiatu zen salaketa jartzera.
Orduak zeramatzan Barakaldoko kaletarrei arazoa azaldu guran. Etxeraino iristeko metroko biletea eta autobus bi hartu behar zituela, guztira hogeita hiru euro. Egunero etortzen zela eta hurrengo egunean itzuliko zidala. Konponbide erraza zuela iruditu zitzaidan: berrogei euro luzatu nizkion eta paper ziztrin batean mugikorreko zenbakiak trukatu genituen. Pozaren pozaz hartu zuen dirua eta kokotsa behingoz geldituta, nire jatortasuna goraipatu nahi izan zuen: “Laostia da, hau maketoz beteta dau, eske kasuripez, kasuripez ez dostie eiñ. Errespetu pixkat, pixkat xikiera!”
Etxera abiatu nintzen eta bide ertzean topatu nituen errumaniarrei ez nien sosik ere eman. Ez dakit zergatik. Igaro dira asteak eta ez dut gazte haren deirik jaso. Zerbait gertatuko zitzaion, seguru, laster deituko dit. Ez dut uste bere berba jan duenik. Euskaraz aritu ginen.
Apirilaren 26, 27 eta 28 hauetan iraganen da Euskal Herriko bolleren topaketa, Leitza herrian. Izenak argiki dioen gisara bollerei irekitako jardunaldiak dira, baina, oro har, sexu/genero disidente oro da gomitaturik. Egitarau aberatsa eta askotarikoa ondurik, taldean... [+]
Musika klasikoa, regetoia eta rocka gustuko ditu Jakes Txapartegi pianistak (Hondarribia, Gipuzkoa, 2009). Itsua da, musika klasikoa jotzen du eta poliki-poliki jazza eta inprobisazioa ikastea gustatuko litzaioke. Etxean zuen teklatuarekin Pirritx eta Porrotxen “Maite... [+]
Giza asmakizun oro lez, onena eta txarrena egiteko gai dira. Baina, tamalez, dronea, beste ezeren gainetik, Mendebaldeko potentzia kapitalistek munduaren gehiengoa menpean jartzen jarraitzeko tresna nagusietakoa da. Zirrikitu teknologikoetatik haratago, funtsezko pieza da bizi... [+]
25 urte beteko ditu aurten Gara egunkariak. Ez da erraz izan. Teknologiak ekarritako iraultzari neurria hartuagatik ere, Espainiako auzitegietako epaileek erabakitako oztopo arbitrarioek egunean eguneko jarduna baldintzatu dute. Mirari hutsa, Iñaki Soto zuzendariaren... [+]
Europar Batasunean berriki onartu den Migrazio Itunak, asko zaildu dizkie gauzak euren herrialdetik ihesi doazen eta asiloa eskatzen duten pertsonei. Eskuin muturraren tesiak ogi tartean irentsita, migratzaileentzako kontrol neurri zorrotzagoak onartu dituzte Estrasburgon,... [+]