Edozein azukre gozoa da ardo bilakatzeko: sagar, mahats, garagar, udare... Fruitua jo, bere zukutan beratu, patsak dolarean galka eta hustuz gero tinia edo terreina muztioz betetzen da. Hemendik, hartzidura biziz ardotuko diren behin-behineko ontzira joango dira muztioak. Gaur egun, beira-zuntza dela, altzairua dela, plastikoak direla... edozein eratako ontzitan irakinarazten dira. Lehen, ordea, ardoarentzat onenak zirenak besterik ez ziren erabiltzen: zurezkoak. Gerezia, gaztaina, sasi-akazia, intxaurra eta batez ere haritza izan dira hemengo ontzigileen eta ardogileen ontzigai preziatuenak. Bertako materiala erabili izan da, baina, betiko etxekalteok, kanpotarrak du loria. Ipar Amerikako haritz zuria, Quercus alba, eta frantsesa, haritz kandugabea, Quercus petraea, dira egun materialetarako nagusi. Finenak, ardoarentzat onenak, Frantziako Limousin, Troncais, Allier, Vosges eta Neversetik datoz. 225 litro hartzen dituen ohiko barrika bordelesaren salneurria 500 eurotik gorakoa da. Frantzian bertan, taxuzko ordezko merkeago baten bila, beste batzuen artean bereziki Itsaso Beltzeko Adygea errepublikako haritza probatzen ari dira.