Leire Bilbaok haurrentzat idatzitako azken lana

Leire Bilbao (Ondarroa, 1978) Ezkatak poema-liburuaren egile izateaz gainera, haur literaturan emandako urratsengatik ere ezaguna da. Berarenak dira, adibidez, Amonak nobioa du eta zer? eta Komunean galtzen naiz bezalako kontakizunak. Eta ildo horri jarraipena eman dio Markel Gelazikin liburuarekin. Eider Eibarren marrazkiz horniturik, Elkar argitaletxearen Batela sailean sei urtetik gorakoentzat argitaratu da. Bere logelaren jaun eta jabe izan nahi duen mutikoa du kontalari: Markel. Logelan bakarrik egotea gustatzen zaio, eta argi utzi die etxekoei: hara ez da inor sartu behar haren baimenik gabe. Ez anaia txikia, ezta aita ere, gauetan musu emateko ez bada; amari ere debekatu dio sartzea. Berak agintzen duen lekua da, eta noski, arropa, jostailuak eta bestelako gauzak erortzen diren lekuan uzten ditu, zergatik ez? Etxekoek errespetatzen dute –nolabait– bere zoroan ibiltze hori, baina hautsak ez; hautsa barrura sartzen da baimenik eskatu gabe, eta han gelditzen da pilaturik norbaitek kendu ezean. Ondorioa? Amaren oihuak atearen beste aldetik: logela txukuntzeko, txerri-korta bat dirudiela. Hor hasiko dira Markelen arazoak.

«Markeli ama beti errietan ari zaio, gela txukuntzeko eskatuz»

Nolakoa da zure liburuko protagonista?

Abizen bat jarri diot, ez da hala? Gelazikin. Izan ere, mutiko horren logela hankaz gora dago beti, nahaspilatua, hautsak bazterrak janda... Eta ama beti errieta egiten ari zaio, gela txukuntzeko eskatuz, batez ere bere anaia txikiak hautsari alergia diolako.

Eta zer gertatzen zaio Markel Gelazikini?

Egun batez ama ohi baino gehiago haserretuko dela, eta esku batean erratza eta bestean hautsa kentzeko traputzarra eta lumaz betetako beste tramankulu bat jarriko dizkiola Markeli, esanaz ez ateratzeko gelatik dena txukun-txukun eduki arte. Eta hala ez bada, oilasko erre eta sagar tarta gozo barik geldituko dela.

Hortik aurrera komeriak, ez da hala?

Bai. Markel sartuko da bere logelan amak emandako trasteekin, eta jolasten hasiko da haiekin: lumadun tramankuluarekin jostailuei kili-kili egingo die; hurrena, eskuan trapua hartu eta ohe gainera igota lanpararantz saltoka hasiko da; ondoren, lurrean botatako jostailuak erdipurdiko punteriaz kaxa barruan sartzeari ekingo dio; eta azkenik, erratza hartu eta logelako izkina batetik bestera dantzan ibiliko da, erratzaren ibilbide karratua laburtuz; gero eta karratu txikiagoak egin ahala, gela erdian batuko du hauts guztia; baina orduan haize zirimola bat sartuko da irekita zegoen leihotik, eta hautsa harrotuko du. Bat-batean ezusteko lagun berezi baten bisita izango du Markelek. Hortxe utziko dut kontakizuna!