Etxe ondoko baratzean garo batzuk landatzeko lanetan eta lagunen marmarra: garoa garbitu ezinean hemen eta jata etxe ondora ekarri... eta simaurtu eta zaindu egingo dituk gainera... lorerik emango balute sikira! Aziendaren azpigai, inaurkinetarako, batik bat, zaindu izan dira garomenak. Aziendaren garai bateko garrantzia eta erabilera hedatu honen lekuko men honen izenen ugaria: iraleku, irasail, iratzesail, iraztor, iraztoi, iratza, iratze, iraztoki, iratzaleku, iratzoki, iraztegi, irazleku, iratzeta, garosail, garomen, garoti, garoleku, istorleku, ihaztegi, jaztor eta zugar. Ondo etxekoa izan da bai garometa. Eta lagunak arrazoi du, ez loreengatik, garoak ez baitu lorerik ematen. Onddo eta perretxikoen gisara, ez lore ez hazi, esporak baliatzen ditu ugaltzeko.

Mundu honetako landare zaharrenetakoak dira garoak. Goroldio, hepatiko eta antozeroten garaikoak; landareek lorea asmatu aurrekoak. Duela 400 milioi urteko fosiletan ageri dira eta Karboniferoan (362-290 milioi urte) landare nagusiak izan ziren. Hauen gainbeheran pilatutako hondakinetatik sortuak dira petrolioa eta ikatza. Eta, loredunen kolonizazio basatiarekin batera, nola iraun dute garook? Ba, animalia belarjaleei ez zaizkielako gustatzen, ahoa gozatu beharrean samindu egiten diete, nonbait... Ez da ez sarri ikusten den imajina, animalia berdezalea garoari tiraka...

Zentimetro gutxi batzuetakoetatik hasi eta hogeitalau metroak harrapatzen dituzten zuhaitzetarainoko garoak badira. Hauetakoak landatzen ari gara etxean, palmondoen gisara luzatzen diren hauetakoak.