Alberto Lopez Basaguren EHUko Zuzenbide Konstituzionaleko katedradunak www.gipuzkoaeuskara.net web gunean esanak: “Ospe merezia du Suitzak hizkuntza aniztasunaren babesari dagokionez. Benetan, sakon barneratuta dute han, herrialdea hizkuntza desberdineko erkidegoek osatzen dutela. Eta, beraz, hizkuntza guztiek babes berbera izan behar dutela. Baina, bizitzeko Suitza baino leku nardagarriagoak badira ere, lurrean ez da paradisurik; eta han ere badira arazoak, batzuetan nahiko gatazkatsu bihurtu direnak. (...) Suitzan aspaldi ‘hizkuntza bakeaz’ mintzatzen da eta esaten dute bake horrek ‘lurraldetasun printzipioa’ duela oinarri. Beraz, lurralde bakoitzean hizkuntza ofizial bakarra izan ohi da, hango hizkuntza, lurraldeko hizkuntza, hain zuzen ere. Suitzan beraz, ez dago hizkuntza ofizial komunik herrialde osoan; ezta, batzuetan, Kantoi bateko lurralde osoan ofiziala den hizkuntza bakarra ere. Gehienak hizkuntza bakarreko Kantoiak badira ere, badira hainbat hizkuntza ofizial dituzten Kantoiak. Horrek ez du esan nahi, berez, Kantoian ofizialak diren hizkuntza guztiak ofizial direnik haren lurralde osoan. Hizkuntza desberdinak kontaktuan daudenean, oro har, Udaleko hizkuntzen egoera da kontuan hartzen dena hizkuntza ofiziala aldarrikatzeko garaian. Gerta liteke, beraz, Kantoi berean, Udal batean hizkuntza bat izatea ofizial eta albokoan, aldiz, beste bat, bakoitzaren egoerak eskatzen duenaren arabera”.