Jose Maria Aznarren agintealdian erabaki zuen PPk, PSOEren laguntzarekin, Espainiako Kode Penala aldatzea eta kartzela zigorra -30 urtetik- erredentziorik gabeko 40 urtera igotzea. Ordura arte indarrean egondako 1973ko kode penaralarekin zigortutakoei ez zien eragiten lege aldaketa berriak. Orain, aldiz, ez da Kode Penalaren aldaketarik edo Espainiako Legebiltzarraren gehiengorik behar izan; Espainiako Auzitegi Gorenak jurisprudentziaren irakurketa berria egitea nahikoa izan da ehunka presok -politikoak edo sozialak- 30 urteko espetxe zigorra oso osorik bete dezaten; horientzat ez da Espainiako Konstituzioak aipatzen duen erredentzio eskubiderik existitzen. Argi da, PPzaleak diren epaile eta fiskalez gain, PSOEk ere presio tresna gisa baliatu nahi duela espetxe politika Euskal Herrian gauzatzen ari den bake prozesuari begira. Ez da argi Auzitegi Gorenaren interpretazio berri honek nola eragingo duen aurrerantzean, baina datozen asteetan zenbait euskal preso kalera ateratzear da eta hor neurtu ahal izango da neurriaren aplikazioa. Edozein eratan, sakabanaketa politika eta 40 urteko kartzela zigorra ezarri izanaren ondoren, euskal presoen aurka hartu den neurri gogorrenaren aurrean gaude, eta ez dirudi gizartean gaiak benetan duen garrantzia hartu duenik. Parot eta beste dozenaka presoren eskubideak urratzeaz gain, halaber, neurriak Espainiako gizarte guztiari eragin diezaioke aurrerantzean.