Xabaltxek Deiari: «Hegoaldeko jendea ez da interesatzen Ipar Euskal Herrian egiten diren gauzekin. Orokorki, komunikabideek beti alde berberak jorratzen dituzue Iparraldeari buruz. Euskal musika baldin bada Anje Duhalde, Niko Etxart eta Erramun Martikorena, eta horrekin ados eta pozik zarete (...) Kulturalki bezerotzat hartuak gara, baina egile bezala ez. Gauza guztiak Hegoaldetik sartzen dira Iparraldera, baina ez alderantziz».

Igor Elortza Berrian: «Gure belaunalditik aurrerakook txapelketekin egin gara bertsolari. Eta horrek asko markatzen du. Bertsokera bat hobesten du, adibidez, eta horrek bestelako joerak dituzten nortasunen kontra egiten du askotan, gaztetxoen artean batez ere».

Nestor Basterretxearen hitzok jaso zituen Garak: «Euskal artista batentzat bere obrak Guggenheimen erakustea eskuekin zerua ukitzea bezalakoa da».

Sonia Gonzalezek honakoa idatzi zuen Beterriko Liburuan: «Androk disyuntiba zail batean egoten gara: zelan idatzi emakume moduan, «literatura femenino» zaku horretan sartuak izan gabe edo «unibertsaltasunetik» kanporatuak izan gabe. Eta hau guztia oraindik gure identitatearen bila, andra izatea zertan datzan bila gabiltzala».