«Bikote gazteetan jazarpen asko ematen da. Gizarteak onartu ez arren, jazarpena tratu txar bat da. Alegia, bietako batek egun osoa telefonoz deika ematea. Maitemin garaian, besteak pentsatzen du ‘ni gabe ezin du bizi’. Noski bizi daitekeela, baina kontrolatzen ari da. Bikote kideak asteburuan lan egin edo ikasi beharra badu, bestea ez da etxetik ateratzen. Berari hainbeste gustatzen zaio bestea beti beretzat prest egotea, eta bestea hain dago prest dena emateko! Azkenean bukatzen du: berak nahi dituen erabakiak hartzen, berak nahi duena pentsatzen, berak nahi duen jendearekin egoten... bere esklabo izaten. Eta batez ere, distira duena bera izan dadila.»