Lukax Dorronsoro Goaz antzerki taldeko kideak honela zioen «Egunero»n: «Jendeak gero eta gehiago eskatzen ditu tabernetako antzerki emanaldiak, eta baita tabernariek edo tabernetako jabeek ere».

Ismael Mentorlak honakoa idatzi zuen arte lehiaketei buruz «Egunero»n: «Artistei gero eta gutxiago gustatzen zaie elkarren artean lehiatzea, artea ez baita kirola (gaur egun kirola ulertzen den moduan ez, behintzat). Lehiaketek sustapenerako duten ahalmena ere zalantzan jartzekoa da, artearen produkzio moduei kasu egiten badiegu. Hala ere, artista gazteek bultzada behar dute, eta artelanak aurkezteko tokiak eta bideak eskaintzea erakunde publikoen esku egon behar duela iruditzen zait. Nola egin behar den asmatzea da zailena».

Joxe Manuel Odriozolak zera adierazi zuen «Galtzaundi» aldizkarian: «Euskal identitatearen ardatz nagusia euskara da. Sentimendua, historia, abertzaletasuna geratuko da... euskara galtzen bada, baina euskalduntasunaren elementu sekundarioak geratuko dira».

Natalia Monge dantzariak honakoa adierazi zuen «Zabalik»en: «Publizitaterik egiten ez bada jendea nola abiatuko da, bada, dantza ikuskizun bat ikustera».

Josemari Carrerek honako galderak egiten zituen «Hika»n: «Antzerkiak egungo gizartearekin eduki behar duen harremana manifestapenetan agertzea ote da? Eskenatokietan eskaintzen diren ekoizpenetan arrisku bera hartzen al da? (...) Zertarako balio du antzerkia egiteak? (...)».