Jose Luis Padron kulturak duen botereaz mintzo zen «Euskaldunon Egunkaria»n:
« (...) Lehiatila honetatik bertatik zer dezake kulturak galdetu zuen zorrotz eta erantzun zorrotzago Jabier Muguruzak joan den astez, nire erantzuna da ezertxo ere ez, ikus kultur pertsonalitateei oro har eskaintzen zaien arreta, gertaeren bertsioan ez hitzik ez marrarik ez kolorerik ez notarik benetan aldatu nahi ez duten idazle, poeta, historialari, irakasle, margolari, kantarienganako kontsiderazioa, ikus horiek zer leku hartzen duten kristal iluneko MoviStar kultur departamentuetan, kulturak ez du koberturarik, ezin du lagundu ez bakarrik faxismoaren aurka, besteak beste, ezta langabeziaren, sindikatoek baimendu lan kontratu lotsagarrien, udaletan bedeinkatu etxebizitzen goragoko salneurrien, babesgabetasunaren, frustrazioaren edota etorkizun hurbilean etor daitezkeen (etorriko dira eta berandu izanen da) ondorio gaiztoen aurka ere, ez, ezer ez dezake kulturak, ez bada zibilizazioaren amaieraren inguruko jardunaldiak antolatu purrustadaz eta auto-satisfakzionez baina ez beterik ditugun Jauregi liluragarrietan, eta orain memoria siniskeriazko beldur sortu-berria denez geroztik seguruago nago ezetz, are seguruago Jexux Artze bezalako jende egiaz ona hiltzen hasi denetik, ttakun ttakun, txalapartari bat galtzen dutenean, sakelako telefonoak isiltzen dituzte loreak txoriak eta zuhaitzak, kuttun».