Zortzi bat urte izango dira nobela hau idazten hasi nintzenetik. Filologia ikasten ari nintzen orduan, eta azterketa baterako ariketa gisa idatzi nuen bere laburpena izan zitekeena. Jarraia, berriz, duela bi urte hasi nintzaion ematen.

Ondo ez dakit ezagutzen dudan, asko interesatzen zaidala bai, ordea. Horregatik idatzi dut gai horri buruz.

Nik dakidala, ez. Ezin esan, bada, zer pentsatzen duten nik azaldutakoaz. Gazteek bai esan didatela oso ondo ezagutzen dudala zahartzaroa, baina, noski, ez dakit beraiek zenbat dakiten hartaz... Dena dela, horrek ez du garrantzi askorik. Azken batean, literatura da niri interesatzen zaidana, eta hori da nik egin nahi dudana.

Zaila da hori esatea ere. Izan ere, bat gainerakoetatik nabarmentzen badut, norbait mindu daiteke. Esatea dudana da, den-denek asmatu dutela igartzerakoan zer zen nik esan nahi nuena, eta denek egin didatela zerbaiten ekarpena.

Beno, ez nioke inori gehiegizko egitekorik agindu nahi, baina liburua ez da oso potoloa, eta nire ustez nahiko arin irakur daiteke. Horrela bada, hura irakurtzera animatuko nuke jendea.

Hala da. «Hilerriak eta hiztegiak» lanaren proiektuarekin.

Ez! Arratsaldeak libre hartuko ditut idazteko, eta pozik horrekin.